GİTME

Gitme.
Son sözüm bu oldu evet sana.
Bütün gururumu aldým ayaklar altýna.
Yalvardým ardýndan nolur gitme.
Oysa bakmadýn bile dönüp arkana.
Gittin uzaklara. çok uzaklara.
Sensiz uyandým yine sabaha.
Heryerde seni arar oldu gözlerim.
Beni baðlayýp bakýþlarýna
Dönüp bakmadan arkana çekip gittin.
Olmuyor. Dönmüyor dünya sensiz.
Bu þehir sensiz. Bu þehir sessiz.
Yalnýzlýk yine vurdu baþa.
Ne dosta derim derdimi, ne arkadaþa.
Kimsem yoktu senden baþka.
Sende gittin kaldým tek baþýma.
Çaresiz yapayalnýz Dünya’m da,
Bekliyorum sessizce.
Belki bir umut dönersin diye
Ben de düþüyorum elbet aklýna.
Belki pismansýn þuan.
Gel, çýkarmýyým bilmiyorum yarýna.
Gel, nefesim ol, gel geceye sesim,
Günüme ýþýk ol.
Bunlar son sözlerim olmasýn.
Hayat burda son bulmasýn.
Bak yine yalnýzým sokaklarda.
Nereye baksam sen varsýn karþýmda.
Bir umut var demiþtim ya.
Artýk o da yok. Gün de doðmuyor sabahlara.
Elveda artýk benden hayata.
Yoruldum yalnýzlýktan.
Yoruldum hayattan.
Yoruldum aþktan.
Yoruldum beklemekten
Geliyorum anne.
En çok seni özledim.
Geliyorum yanýna bekle.
Hoþçakal hayat.
Hoþçakal martýlar
Hoþçakal Ýstanbul.
Hoþçakal hayaller
Hoþçakal sevgilim....

Erdem SÖNMEZ

Sosyal Medyada Paylaşın: