BOŞ HAYAT

Üzüldüm geçen her zamana.
Hep boþa yaþamýþým yýllarca
Senin yaptýðýn her oyuna,
Her söze kanmisim hayat.
Olmaz artýk bedenim iflah.
Görmedim dünya gözüyle bir refah.
Büyük küçük her günah,
Birer piþmanlýk oldu artýk bu zamanda.
Bir rüyaydý sadece bitti.
Bütün gençliðim hep boþ geçti.
Kalbim yanlýþ yollarý seçti.
Zaman aktý su misali.
Bardaðýn dolma vakti geldi.
Kader mi desem ? Baht mý ?
Kölelik mi yoksa taht mý?
Bilinmezsin sen hayat.
Niceleri geldi geçti bu diyardan
Gönlüm geçmedi tek bir yardan.
Bütün çektiðim acýlardan,
Haberdar mýsýn sen hayat ?
Hangimiz sevmedik bu alemde.
Hüzün çökmedi mi gecelere?
Sevsen de zor sevmesen de.
Sol yanýmdan vurdun beni hayat.
Uyan artýk ey gözlerim.
Belki bunlar benim son sözlerim.
Sen de uyan derin uykudan.
Vazgeç kýrýlmaz inadýndan.
Uyuyabiliyorsan kýymetini bil gecelerin.
Ýþte ben uyuyamýyorum vicdan azabýndan
Korkuyorum Allah’ýn gazabýndan.
Tövbe et sende en azýndan.
Yoksa yenik düþersin sende hayata.

Erdem Sönmez


Sosyal Medyada Paylaşın: