aðaçlarý sökülen, kurutulan yerde güneþ nasýl ezik hisseder öyle yürüyorum kaldýrýmlarýnda bu kayýtsýz kentlerin kayýtsýz insanlarýyla yan yana bazen küfürlerinden vurup düþürmek istiyorum kendi biriktirdikleri çirkte
bu durmadan nahoþ binalar yükselen sarhoþlarýn adýmýný tutturamadýðý topraðý sert insaný gitgide namert kýzlarýn erkek gibi ’lanlý’ konuþtuðu mahallelerden güç arýyor yerini bilen adýmlarým umut uçurulan bir balon olsa da düþünü hayra yoruyor zehir zemberek yüreði bal sözlerim