İki güzel göz için, Théophile Gautier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Emsalsiz ve cazip bir bakýþýnýz var ;
Gölün dibinden yansýyan aya benziyorlar,
Islak bir payetin parladýðý göz bebekleri,
Tatlý gözlerinizin köþesinde baygýn, geziniyorlar.

Ateþlerini sanki bir elmastan almýþlar ;
En güzel suyun mükemmel incileridir onlar
Ve heyecan veren büyük kirpikleriniz, tedirgin kanadýyla
Canlý parýltýsýný ancak yarý perdeliyorlar.

Bin küçük aþk, alevden aynalarýna,
Kendilerini seyretmeye geliyor ve güzel buluyorlar,
Meþalelerini yeniden ateþleyecek orada arzular .

Onlar o kadar þeffaf ki ruhunuzu gösteriyorlar,
Ýdeal kadehte göksel bir çiçek gibi
Bir kýristalin dýþýndan görülüyorlar.

Théophile Gautier
Çev. Sunar Yazýcýoðlu


Not:
Théophile Gautier 30 aðustos 1811 de Pirenelerde Tarbes’de doðar. Küçük bir burjuva olan ailesi 1814 de Paris’e yerleþir.
Charlemagne Kolejinde eðitimini sürdürür, orada Gérard de Nérval ile karþýlaþýr onunla latin þairler ve fransýz dilini inceleme tutkusunu paylaþýr.
Resme olan hazzý onu resim mesleðine doðru iter. Kolejden çýkýþta, ressam Louis Edouard ’in yanýnda çalýþýr, edebiyat ortamlarýna da girer. 27 haziran 1829 da Victor Hugo ile tanýþýrlar. Bu karþýlaþma tamdýr, Victor Hugo ona yazarlýða kendini verme kararýný aldýracaktýr.
Théophile Gautier romantik harekete aktif olarak katýlýr. Sanat tartýþmalarýna merak salar. 25 þubat 1830 da, üzerinde kýrmýzý bir yelekle Victor Hugo’nun dramý Hernani’nin prömiyerinde bulunur. Klasizmi tutanlara karþý Hugo’yu savunarak romantizm safýnda yola çýkar ve ünlü mücadelede yerini alýr.
1831-32 yýllarýnda yayýnlanan ilk þiirleri dikkat çekmez. Sebebi de halkýn dikkatinin edebiyattan çok siyasi olaylar üzerinde toplanmýþ olmasýndandýr. 1931 yýlýnda hayatý boyunca sürekli olarak iþleyeceði ilk düþsel masalýný yayýnlar. Bunun yanýnda Paris’teki magazin ve gazetelerde sanat ve edebiyat eleþtirmeni olarak çalýþmaya baþlar. Sanat ve edebiyat üzerine makaleleri kusursuz bir dilde çekici yazýlar olup sanat eserlerinin algýsýyla ortaya çýkan duyumu vermeyi amaçlamaktadýr. Théophile Gautier 1850 den baþlayarak güzellik sanatýna ve kültürüne saygý içinde, sanat kendini bulur teorisiyle romantik hareketten ayrýlýr.
Üretken bir yazar olarak, uzun süren mesleði boyunca þiirler, makaleler, düþsel masallarý ve 1863 de yayýnlanan Capitaine Fracasse gibi romanlarý devam ettirmiþtir. Yeteneði her türde kendini kabul ettirmiþ ve akranlarýnýn takdirini kazanmýþtýr. Beaudlaire “Elem Çiçekler” ’ni ona ithaf etmiþtir. Gözü doymaz bir gezgindir, Ýspanya, Ýtalya, Yunanistan, Türkiye, Rusya ve Mýsýr’a yaptýðý geziler eserlerini beslemiþtir.
Prenses Mathilde’in kitaplýðýna atanmýþ, Ýkinci Ýmparatorluðun edebiyat salonlarýnda ve sanat ortamlarýnda bulunmuþtur. Beaudlaire’in arkadaþý olarak, devrin yazarlarý Flaubert, Dumas fils, Feydeau ayni þekilde Victor Hugo ile tanýþmýþ, o öldüðünde Mallarmé, ’Théophile Gautier’nin Mezarý’ baþlýðý altýnda toplanmýþ iki þiiri ona ithaf etmiþtir.
1857 de eþi ve kýzlarýyla dostlarýný kabul ettiði Neuilly-sur-Seine’de küçük bir eve yerleþmiþtir. Hastalýðýn ve mali kaygýlarýn tükettiði Gautier, 1870 de Ýmparatorluðun düþmesiyle kendisini yaþatan emekli aylýðýný kaybetmiþ, 23 ekim 1872 de ölmüþ, Paris’teki Monmartre mezarlýðýna gömülmüþtür.


Sosyal Medyada Paylaşın: