GÖR BENİ
Kalem almýþ sol eline,yazýyor.
Beðenmeyip sýk sýk üstün çiziyor.
Sözcükleri , inci gibi diziyor.
Kýr elinin kilidini, yaz beni.
Seven insan lafa söze aldýrmaz,
Ab içmeden susuzluða kanýlmaz.
Öz ü gören teþhisinde yanýlmaz,
Aç kalbinin gözlerini gör beni.
Hýzlý giden çabucacýk yorulur,
Günü gelir deli gönül durulur.
Ahir günde hep o sual sorulur,
Her önüne gelene de sor beni.
Alýn yazýn kime baðlý bilinmez.
Silebilsem kendi yazým,silinmez.
Geç kalkýp ta uzun yola gidilmez.
Mezar taþým dikilmeden sev beni.
Gülme halim,inan deli deðilim.
Hep dik durdum,yalnýz sana eðildim.
Köyümde hep meczup diye bilindim.
At vicdanýn pencereden,göm beni.
Asuman APUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.