DONUK

uyku çok yer kaplýyor atlara da yer ayýr
kenara çekilmeli yapay kahkaha ve yoksul beton
basit bir eðleniþ deðildir hafýzanýn dalý
orasý kuþ taklidi yapan kelimelerin kuyusudur
evler hayatýna son vermekten vazgeçmeli
evler suyun ilerlemesinden sorumlu
kimse farkýnda deðil derinlik çok yalnýzlýk çekiyor
bir renk intihardan yeni gelmiþse o renk öpülmeli
bir renk en azýndan þarký sözüdür sessizlikte
uyku kokusundan uzak durmalý pedagoji
ezilenler atýlmýþlýk duygusunu nereye koysunlar
atlara da yer ayýr ki atýlmýþlýðý alýp götürebilsinler



ne zaman baþlayacak seviþmeler çaðý bilmiyorum
bekleyiþ nedir, nerede yaþar, ne yer içer, kaç kiþiler
bilmiyorum, bekleyiþ gerçekliðin pavyonudur belki
belki yorulmuþ fikirlerin dinlenme odasýdýr
belki de bilgelerin görünmez atölyesidir bekleyiþ
kýsa cümlelerle bekliyorum seviþmeler çaðýný
eðilmemeye verilen ceza çok yer kaplýyor
ayakta kalmasýn yýkýlmýþlýk duygusu
ona da yer ayýr ki herkes bilsin:
ölümcül çimentodan yapýlmamýþtýr daðýlma sesleri
daðýlma sesleri bir kentin gövdesidir



öyle çoktular ki donuk ve boþalmýþ yüzler
kimse duymuyordu hayal kurma sýrasý gelenlerin ellerini
kimsenin vakti yoktu uðultulu kýyýlarý onarmaya
bu dünya hassas kalpler için bir cehennem mi?*
diye sözcük kullanmadan baðýrdý göðsümdeki usta
tutup geri getirdi sesimin yankýsýný acemi bir iklim
ama korkulacak bir þey yok dedim
yürüdüm gittim önümde gözbebeði refleksi
ve kemancý çýraðý kirpiklerimle
dopdoluydu gelmeyen vapurlarý bekleyenler iskelesi
dopdoluydu kentin gövdesindeki daðýlýþ
çünkü boþluk duygusunu oradan alýp götürmüþtü atlar


*Goethe

Sosyal Medyada Paylaşın: