FİRARDA...

Kanla yýkanan yeryüzü…
Lahitte ceset, kalburüstü bir ölüm:
Nifak soktu sokalý þeytan masumiyete
Ve ucundan tutuþan
Çocuðun atlas yorganý.
Çiviler çakmalý gökyüzüne, çiviler…
Lav etmeli iblisi, kehaneti,
Takýlý ibresini nefretin ve þehvetin,
Sonra da cümleleri azat etmeli için için.

Ýçerlediðim her lanette,
Beladan uzak kalmak adýna analarýn
Ettiði her duada kanarken melekler,
Kandýrýlýrken sübyan yüreði ile
Öldürülmeli mi yok yere?
Islah etmeli Yaradan önce katili sonra yergiyi,
Susa büründü bürüneli her kayýp çocuk,
Bulunur bulunmaz derken kimisi,
Firarda iyilik, firarda cesaret,
Firarda vicdan.

Az sonra kopacak kýyamet,
Küçüðün kopmadýðýna ne hacet?
Ellerinin arasýndan kayýp giden rahvan ceset,
Tutanaklarda saklý ölüm ve kibir ve teyakkuzda
Mazlumun cahil sesi olsa ne fayda?
Gözden ýrak hangi cümleyse kovuþturan
Evren ve Ýlahi Adalet;
Gönülsüz hatta o Kara Melek.

Kanadýnýn kýnýnda kan;
Yüreðinin efkârýnda hazan,
Her anadan ayrýlmaz parça
Evladýn tok sesi.
Karalar baðlasa ne çare?
Ne çare yalnýzlýðýna ifrat yüklese
Hele ki lanet okusa masumu öldüren cellât kelleye,
Darmaduman gök kubbe,
Tanrý bile bin piþman kulunu yarattýðý o soðuk iklime.

Zandansa yüklendikçe zamire,
Ötelenen hayatlarýn iksirine bin piþman
Kovuþturan Ýlahi Adalet bil ki kalmaz darda,
Sapla samaný ayýrt etmeye ne hacet,
Gönülden düþense bin bir parça.
Taammüden belki tesadüfen;
Zihniyetin olmalý ki engeli
Ne çare, ölümün seyrinden yok geri dönüþ;
Ýkbalin satýrlarýnda nice ölü çocuk.

Sosyal Medyada Paylaşın: