bulamadým kitaplar arasýnda
o söz kayýp
giriþ kapýsýydý þiirin
bir arý gibi konacaktým
çiçeðinin özüne
kendimle baþ baþa kaldým yine
bir ses duyulur ama kuþ sesi deðil
bülbül hangi aðaçta öter sahi
armut aðacýnda öttüðünü görmüþtüm
güller açmýþtý üç metre ilerde
baþkadýr insanýn açýþý
söz doðurmasý sezeryansýz
kanýnda gezinen
bir parça kendinden
rengarenktir o güller bahçesinde
belki gülümsetir aþký aþýðý
duvardan iner saz
sýnýrlarý aþar naðmeler
insan kendini duyar, sezer, bütünler
devamýdýr insanýn söz
herkesin vardýr bir söz aðacý
tomurcuklanýr açar
doðduðu topraðýn tapusudur sanki
insaný insana baðlayan
en ince köprü..
12. 06. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.