Yalnız geldim, Aguste Angellier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Ve iþte yalnýz geldim vadimizi görmeye ;
Vadi ýssýz, vadi sessiz, mevsim kýþ.
Korular sanki üzgün, yapraklarýndan sýyrýlmýþ!
Tepeciklerin baþý kaybolmuþ, sisin içinde ;

Tek tük az bir yeþil çimen var bayýrlarda;
Canlý dalgalarý olan küçük çay donmuþ ;
Þelale bir buz kitlesi gibi yýðýlmýþ
Kýraðýyla kaplý tahta köprünün altýnda ;

Kuþlar çömelmiþler ; Sadece, deðirmenin yanýna
Akan su bulmaya gelen bir yalýçapkýný havalanýyor ;
Kargalar soðuk göðü bir uçtan bir uca aþýyor.

Hiç gürültü yok uzaklaþmýþ bir avcýnýn tüfeðinden baþka ;
Akþam daha þimdiden acý hüznüyle,
Pek dar görünen boþ bir manzarayý sarýyor bütün gücüyle.

Aguste Angellier (1848-1911)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Not:
Sone:
Ýtalyan sonnet en çok tanýnanýdýr. On dört mýsradan meydana gelmiþtir .Çok sýklýkla aleksandren (altýlý iki ayaðý olan on iki hece), ama bazan da décasyllabes (onlu hece) ve çok seyrek olarak da octosyllabe (sekizli hece) tarzýndadýr. ABBA þeklinde kafiyelendirilmiþ, bazen de çapraz ABAB kafiyeli dörtlük ve iki tane üçlü kýta üzerine kurulmuþtur.
Sonnet de kafiye þöyle:
Ýtalyan sonnet sinde kafiye:
ABBA
ABBA
CCD
EEF
Fransýz sonnet sinde kafiye:
ABBA
ABBA
CCD
EDE
Sonnet XVI ncý yüzyýlda Pléiade þairleri tarafýndan halka benimsetilmiþ bir þiir þeklidir. Önce on heceli, sonra aleksandren tarzýnda yazýlmýþtýr. Son mýsra çok kere þiirin hedefini ya da zýtlýk teþkil eden ayrýntýnýn altýný çizer ya da beklenmedik bir etki yaratýr.
Türk þairler buna dikkat etmemiþler, ama Tevfik Fikret buna uymuþtur.


Sosyal Medyada Paylaşın: