MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YÜREĞİMDE YÜZ YALAZ
ahker

YÜREĞİMDE YÜZ YALAZ


1.bap
yerin demir
göðün bakýr olduðu
bir bakýþýn ötekinde solduðu
zamanlardayýz

susmaya ramak kaldý
konuþmaya üç zambak

2.bap
sesime gül yükledim
öylece çýktým yola
merhametler dilendim

gökküreyi karýþ karýþ gezmenin
yerküreyi kýrýþ-buruþ etmenin
ilmine tâlip oldum, ünlendim

hamdolsun yýldýzlarý mükemmel yaratana

3.bap
kantar kantar altýna lânetler olsun
gümüþe ve bilcümle mücevherata
beyaz bayrak çekmeye gelmedi insan

insan ki sakýnandýr
kem gözden, kem kelâmdan
çýrýlçýplak kalandýr
hayvanatla nebâtat ortasýnda
saplayandýr çýðlýðýný kalbine

4.bap
elif lâm mim
iþte kalbim, iþte zihnim, ellerim
iþte gayb’a inanmamýn kanýtý:
-rýzkýmý daðýtmýþým
çerden-çöpten kurmuþum ben mülkümü
inkârdan arýnmýþým
bilmiþim ýslah nedir
bozguncuya yalakaya el aman dememiþim
ve bulutla gölgelenen alnýma
býldýrcýn indirmiþim
kudret helvasý yerken
öðrenmiþim aczimi

hep ömrüme, ömrüme hep yazýk etmiþim

5.bap
uzamsýz býrakýldým
arzolundum ateþe
ateþten üç kelime
biçildi kostümüme

6.bap
ruhumda herkesin ayak izi var
tutmuyorum kaydýný katil adaylarýnýn

ey yâr, yalvar-yakarým bugün
sýr’ý dökük aynalara
upuzundur gönlümün kederden seðirmesi
yumma kalbinin kirpiklerini
sen bir köz’ün geçmiþinde boylanan
suçluluðumun gizli tâlihi

7.bap
say ki: hiçbir vakit tasarlamadýn
düþlemimi silkeleyen kösnül rüzgârý
fakat elbet kavrayacak koynumdaki sýr
ýhlamur çiçeklerinin aðlayýþýný
köklerim kývranýrken antik kentlerde

8.bap
öðütülmüþ deyiþlerden iyi süzülmüþ
unutulmuþ seviþlerden çekilmiþ býçak
kadar derin, kadar çýplak, kadar gerginsin
yumulu gözlerinin güz’lenmiþ çevriminde
hayâl aðaçlarýndan bir serinliksin

9.bap
bir cinnete zorla beni
sevimli bir cinâyetin keþif kolunu
oluþturmaya yetkin bir adam
olarak kalmalýyým yarýnlarýn ufkuna
mümkünse köpürtüver kanýrtýlmýþ düþlerimi

10.bap
"buraya bak burada, bu kara mermerin altýnda"(x)
ihtilâllerle þekillenmiþ sarsaklýðým duruyor
çocukluðumla çýlgýnlýðým arasýnda

(x): Ece Ayhan

11.bap
çarpýtýlmýþ aðýtlarla çýktým ehramýnýzdan
ey rasyonel fâhiþeler
ey bilimsel pezevenkler
anladým, ölmek kadar korkuyorsunuz
kumrularýn þehvetinden

12.bap
güz ki: benim benzerimdir
sarartýlmýþ bir doðru’dan çevrilirken siz

13.bap
siz, naftalin kokusuna batmýþ perdeler
kaç dünya yaðmalandý pencerenizde
ömrünüzden kaç güz doðdu, anlamadý hiç kimse

14.bap
bunca karmaþanýn ortasýna neden geldin ki
hormonlu duygularla, steril aþklarla
tâcirleri, esnaflarý da takarak ardýna
-üstelik delirmiþtim, kötü sevindiriktim-
sövgüler savurarak burukluklara

15.bap
kalbinden öptüðüm denli gül’e vurdum ben seni
hadi, çek çýkar þu sancýyý kalbimin körfezinden

16.bap
oluk oluk akýtýlan gözyaþlarýdýr
acýyla ayrýlýðýn uyruðuna yazýlan
bu firâri bakýþma

tam orda duruyor hasret
sevinçle semender arasýnda

17.bap
ipek’le ten
gözleri gökkuþaðýna benzeyen özlem
uzadýkça uzar senden salýnan seslerle
bundandýr ayrýlýklarýn kor’a kesmesi
sapsarý yorgunluðu bundandýr iþte
piþmanlýklarýn

18.bap
bir akþam alacasýnda bildim efkârlanmayý
saçlarýmý firavunlar çekiþtirmiþti
hüzünlenmeyi esas o vakit sevmiþtim
dürüst bir orospu kadar diklenmeyi de
sýzýsý parmak uçlarýmý kavlayan þarkýlarda

19.bap
durup-dururken kibirlendim çayýrlýklarda
doðaçtan yaþamaya bismillâh dedim
kahrý rüzgâra sormaya, avazlanmaya
niyetlendim de bir imsak vakti
kesintisiz kan sýçradý dünyaya

20.bap
doðu’ya tuttuðun gül seni utandýrmaz
-maðrurluðun yeter sana ebruya tutkunluðun-
hangi arastada dursan orada kutsar kimliðini
gizemli güz almaþýðýnda bir aþkla kývrandýrýr

21.bap
gýrtlaðýmda harflerin uðultusu yýrtýlýyor
kedilere ve uskumrulara büyüyor gurbet
daðýnýklýðým benim, anlasana, dünya kanýyor!

22.bap
yürüsene, seni daðlar alkýþlasýn
vakit kutlu diye sundum ben seni
"otuz kuþ"lar þahýna
gülümse ki kargýþlarsa
mor yaðmurlar kargýþlasýn seni

23.bap
saçlarým benim: suçlarýmýn korkaklýðýmýn si mgesi
her teliniz uyluðuma saplanan birer kýlýç oluyor
birer îtiraf oluyor tiksindiðim þehirlerde
mazgallarda biriken çürümüþlük oluyor
hassas noktalarýmý kirleten, kirleten ve delirten

24.bap
adâbýmuaþeret kurallarýndan âzat edildim
sâbittir tecrübeyle
sevdanýn çardaðýnda çürüdüðüm bu yüzden

ölüm, siyah atlý bir prens gibi geçiyor üstümden

25.bap
bulaþýcý kötülüðün
yalnýzlýðý yaðmurluk gibi kullanmanýn
eðreti bir ceket kadar sýkýntýlý durmanýn
kokarcalarýn yaydýðý kokudan kaçmanýn
toyluklara, çýrýlçýplaklýða davranmalarýn
o kesif ve feveran karmaþasýnda
ne zaman cûret etsem sevdalanmaya
kalbim benim
âyarsýzlýðý boyunca uyarsýz kalbim
görgüsüz yangýn yeri her seferinde

26.bap
sönümlendirildikçe kabarýr dilimin yalazý
çarpýntýsý çoðaldýkça bulaþýr keder
aklýmýn oylumsuz ormanýna
bu þehrin çeþnisini hýncýmla kucaklayýp
geçen benim, göçen benim
ve kalbine katiyen mukayyet olamayan
ucu-bucaðý bombalanmýþ bir sýkýlganlýkla
uçan benim
virâneliklerdeki bakýmsýz köpekler üstünden

27.bap
inkâr ettiðim de oldu gürleyen suyu
göðsünden, göðsünün sabýk sesinden
renklerini kýnayan bir keklik gibi
inkâr ettiðim de oldu ve sevdim
bir yalvaç aranýrken fâtihâ suresini

28.bap
gözlerim çok acýyor, ovsun biri
zirâ tenhâlýðý savunuyorum
fýrtýnayý anlamaya
leoparlara, kangurulara sýðýnmaya çalýþýyorum
suçluyum dünyaya kötücül bakmaktan
dünyaya beþ vakit sövmekten kumralým!
bu insan sûretinde hilkat garibesini
dünyaperestler, lütfen
savunsun biri

29.bap
körkütük âþýðýyým yalnýzlýðýnýn
senin o süklüm-püklüm yalnýzlýðýnýn

30.bap
yoksul bir köpek ayaklanýyor paslý sokaðýnda dilimin
apansýz yolunuyor yüreðimin en gösteriþsiz yapraðý
memnun deðilim diye gövdemi taþýyýp durmaktan
kalbim mevsimsizliðe mesken tutuldu
yanýtsýz yaþamaya mecbur býrakýlmýþ aþklardan

31.bap
sesimin
ötesini gör
yolumun
külümün
ah dalýmýn dalýmýn
ezilmekten kokmaya vakti yok ki gülümün
yetisini gör!

32.bap
söz: sancýsýyla kaimdir
çiçek: solmasýyla
yataðýný þaþýrmasýyla kaimdir ýrmak
aþk: kavgasýyla

33.bap
aðzýnýn en delisinden su kanalýyým

34.bap
alazýma yakýn dur
göðsümdeki kýsraðý öyle saðlam kýþkýrt ki
þu soru parýldasýn herkesin aklýnda:
-nereye böyle yaz yeli?

35.bap
hadi gel
çadýrýný çýðlýðýný topla
soðumadan aramýzdaki þu tarçýn sessizliði
ölümün kalbimize kalýn kalýn yazýlan
sisli sözler olduðunu
açýkla!

36.bap
nasýl ýsýnýrsam, nasýl soðursam
aklýmý her gün azar azar yitiriþimi
öyle sevdim akasyalardan kutsal tenini

37.bap.
herkesin gücüne gidiyor bu bendeki tenhâlýk
her fesatlýk beni sýkýþtýrýyor: acar deðilim diye
sýradaðlara bakýnmamý küçümsüyorlar
içimin aklýðýna akbabalarý sokuyorlar
soksunlar bakalým
ben nasýlsa bir klasik þiirin koynunda
uyuyakalýrým sabahlarý ve sevdalarý

38.bap
silbaþtan yaþa yaþadýðýný
aþk’ý, yalan-dolaný, yýlan-çýyaný
en hasýný mâvinin, depressif siyahý
kurþunlara deðip geçen kuþ kanadýný
sessizce yaþlanan mürekkebi ve kaný
yaþa yaþayabilirsen
morbahar’da donakalan acýyý

39.bap
her þeyin bir zamaný var:
ýssýzda ýslakta þiir yazmanýn
umutlanmayý sýklýkla nadasa býrakmanýn
sözgeliþi: geberirce göðe bakmanýn
usuldan uzundan güz’e akmanýn
bir zamaný var

zamaný yok:
nilgün marmara’ya(x) abayý yakmanýn

(x): Nilgün Marmara: 1987’de 29 yaþýnda intihar eden þair. Hayatý, þiirlerinden daha dokunaklý.

40.bap
hangi rüyâdan dökülsem puslu çocukluðuma
babamdan armaðan acýlarýn þahý þahlanýr

41.bap
basbayaðý taklit ettim nevrotik atlarý
otlaklarda tanrýnýn yansýmasýna çalýþtým
büyük sularla boðuþarak atýldým hayata
gerektiðinde, akrep gibi kopararak kuyruðumu
kývýlcýmlanan kanýmý ýssýzda dinlendirdim
anlayýn iþte, anlayacak gücünüz kaldýysa

42.bap
tango ve caz
ilki beni dionisos’a götürür
ikincisi hermes’e

ilki aklýmda nasýl bir uçurum kurarsa
erotik i mgelerden
ikincisi yüreðimi sürükler
evrensel yoksulluðun o kül sesinden

43.bap
zaman: 1960’larýn sonlarý
bir yaným bataklýk kuþlarý, öbür yaným sazlýklar
geçerdim arpa biçen annemin karþýsýna
en grisinden bir bulutu tevekkülle indirirdim
boncuk boncuk terleyen alnýnýn çatýsýna
ve sýrtýnýn loþluðuna erzincanlý bir türkü
aðlar aðlar aðlardým
hem annemi, hem çocukluðumu yangýn-yalaz yanardým

44.bap
karatopraðýn sýrrýnda çoðaltmalýyým gözlerimi
babamýn yanýna gömün beni

bulamadým anahtar-i mge’sini dünyanýn
yanýna gömün beni babamýn

görüþmek istemiyorum hiç, öksüzlük tanrýsý’yla
gömün beni babamýn yanýna

kýþ güneþi’ne tutkunluðun yetmez mi ömrüm
beni babamýn yanýna gömün

beni babamýn yanýna gömmeden önce
bir alageyiðin çatlatýlmýþ boynuzlarýnda döndürün

45.bap
insan, yarasýný sevebilmeli
yaðmurda çok acýyan güneþte kurumayan
yollarýn yolculuklarýn azdýrdýðý yarasýný
kucaklayýp da sevmeli insan
umarsýzlýðýnýn üstüne sakarlýðýný

46.bap
beni ilkin gözlerine inandýr
sonra sonra: havaya suya topraða ateþe
gözlerinin tefekkürüne inandýr beni
inanmasam da olur artýk allah’a

47.bap
ben anahis
çobaným truva’da
venüs’ten kökenlenir varlýðým ve hiçliðim
-venüs ki, hayat iksirim benim-
öyleyken gene de hasretliyim ben ona
ondandýr kavalýmýn yanýk yanýk çalmasý
yanýk yanýk çalmasý tüm kavallarýn
benden sonra da

48.bap
iki tutam menekþe getirin buraya
mor’un bütün tonlarýndan iki tutam menekþe
ben o menekþeleri birbiriyle seviþtirip
ilkini kalbine kanuni sultan’ýn
ötekini hürrem sultan’ýn alnýna
hüzünler yakýþtýrýp dayayacaðým

kanuni sultan’ýn kalbinin
hürrem sultan’ýn alnýnýn
daðýlmasýdýr aþk’tan
daðýlmasýdýr dünya
-birazcýk da bu!-
anlayacaðým

49.bap
necef’li çocuklarýn elleri yok
dilleri yok tikrit’li kadýnlarýn
baðdatlý babalarýn gözleri yok
kanadý yok ummukasr’lý kuþlarýn

ey karteller tröstler
böyle midir ki
yâni aþk’ýn
ve direncin
gereði yok?

yoksulluðun açlýðýn zulmün dünyasý
yemin billâh olsun ki yedi ceddime
-iþte yerler iþte gökler þâhidim-
senin allahýn yok!

50.bap
arz’dan arþ’a tez elden varsýn sevincim
ayaklansýn kozmoloji
dilimde dünya köpükleniyor
kýlý kýlçýðý ayýklanýyor aþk sözlerinin
kiri balçýðý

51.bap
-ben güz bilgisi öðretmeniyim
demiþtim bir þiirimde
bircik bircik döktürmüþtüm sebeplerimi
þimdiyse sebebim yok
güzlendim gene

52.bap
taþ’ý sev, orman’ý öv, keçiyollarýndan geç
geç ki seni yangýn yerleriyle türdeþ saysýnlar

53.bap
kirden-pasaktan görünmeyen dünyanýn
zorâki iliþmiþim bir kýyýsýna
tek týrnaðýmla

iþim-gücüm: pamuk ipliðinden hayaller örmek
hýrkasýz kamburuma

54.bap
yaþasam ne çýkar yaþamasam ne
boynumun eðriliðinden kaçan kaçana
tecrit etmiþler her yerden yüzümün fenerini

uzaðýmda toz bulutu, uykusuz vedâ
yakýnýmý boydan boya buz tutmuþ
holiganlar kangren etmiþ siyâsetimi

bir vebâ salgýnýdýr sözümün ýrmaðýnda

55.bap
baþýmdan git
sömürdün ölçüsüz sevmelerimi
ben, tanrý da günah iþler, dedikçe
silâh çektin sesimin sâfiyetine

git, gülüþü darülbelâ
karþýlýksýz seviþen kumrularla helâlleþ
gidebildiðin ölçüde güzelleþirsin
çarpýntýsýný bana býrakarak küpeçiçeklerinin

56.bap
sinikliðimi üleþtirmek istiyorum davetkâr kuþlarýn kanatlarýna
çöl uyusun ve uyurken yýkýlsýn emir kipinden davranýþlar

çelik çiviler çakýlmýþ: ölümseyen yüzümün en agressif kemiðine
serbest býrakmýþlar azrail’in sütdiþlerini

ben
beðenerek alýrým da daðlardan haklý korkaklýðýmý
beþeriyetten soyutlanmýþ o doðduðum kasabanýn
þöhretinden þüphe edilmez mürþidine baðýþlarým

yeter ki, beni mutsuzlar familyasýndan sürgüne gönderip
beni, seni sevmeye azmettirsinler

57.bap
þaþalarým ararken kokusunu yaðmurun
suçum çok bunda

yüreðimin eriyiðinde tepeleme eroin
suçum çok bunda

Irak’lý çocuklara denklerim gözlerimi
suçum çok bunda

Ölümce’den aþk faslýný tercüme edemem ya
suçum çok bunda

besmelesiz sahnelenir senaryosu ömrümün
suçum yok bunda

58.bap
süslenip-püslenip bir zambaktan geçelim seninle
bir zambaðýn yoksulluða bezenmiþ sesinden
alkýþlamadan seyretsin bizi tuhaflýklarýn ikindisi

imlâsý bozgunda bulutlardan geçelim seninle
uçurum renkli kumaþlardan giysiler dikelim
nutku tutulmadan seyretsin bizi, kimsesizliðin terzisi

uzaklýðýma derinden gömülü yakýnlýðým benim
dünya bir yana, sen bir yana, hadi bir zambaða geçelim

59.bap
cumartesi anneleri: annemin güzkardeþleri
güz güneþi’ne benden de selâm söyleyin
sesimden bir destek beklerse þâyet
beklerse beklerse beklerse
alsýn istediði gibi kullansýn
sesimi sesinize yükledim, götürün hepsini

zulanýza sessizce býrakýverdim
unutmayýn babamdan kalan doksandokuzluk tesbihi

60.bap
yurdum benim: dört yönünden yaralý
kanatlarý kopartýlmýþ kartala benzer
boynuzlarýndan çökertilmiþ boðaya
kötü yazýlmýþ þiire, çöplüðe benzer
batista kadar haksýz, che guevera kadar haklý

yurdum benim neresine benzer
karlý yaðýþlardaki kararlý sözlerin

61.bap
polen tozunda hikmet bulan sevgilim benim
karamsarken üst üste dilekler tutacaðý
keþke bir yýldýzý olsa herkesin

62.bap
hurûfattýr ölüm, görebilene
ey zamâne mahlûkatý haramzâdeler
kelâm bahçesine destursuz girenler
elem bahsinde ilânihâye kekeleyenler
çaðdaþ ilâhlarýnýza tapýnadurun
gönül gözü mühürlüler
vicdanýndan hükümlüler
-ölüm enteresan bir entrikadýr,
zehâbýna seðirtenler-
harflerinizi sivriltin, doðu’ya yöneltin
ölüm bir hafriyattýr

63.bap
seni sevdiðimi söyleniyorum
mütemâdiyen penceremi zorlayan uykusuzluða

daðlar, kar sularýný kýpraþtýrýyor
eþitliksiz soluðuyla tanrýnýn

kâinatýn yalnýzlýðý yalnýzlýðýma tosluyor
seven kalbim, kimliðimin kabuk tutmaz yarasýna

gri’nin tonlarýný düþünüyorum
diðer renklerin alýnganlýk ettiðini hissederek

bir meteor patlýyor alnýmýn ortasýnda
suskunluðumun estetiði perçinlenirken

seni sevdiðimi söylenmekten vazgeçiyorum

64.bap
aðacýmýn gölgesinden geçiriyorum ýssýzlýðýmý
beni kuzgunlarýn korkusuna kýstýran dilden
ünlem iþâretlerine dönüþüyorum

soraným yok: kültürsüzlüðün kabardýðý semtlerde
kanýmda demiroksitten tecâvüzler tepiniyor
sanal aþklara paketlenmiþ metalik söyleþiler

bir rîcat öncesinin telâþý var içimde

65.bap
gölgeleyen bir þey var seni
hayatýn geçersizliðine ve yüzüne bir nehir
kapatmanýn anlamsýzlýðýna inandýran bir þey var
özlem desem, boynunu büküyorsun
melâl desem, baldýranlara garkediyorsun koynunu

beyaz-þairler’in çýkarttýðý söylentilerdir biliyorum
ufkuna gün aþýrý ölü serçeler fýrlatan

66.bap
mevsimlerden güz’ün tutkulusuyum
bunun net bir açýklamasý var:
-saçlarýmdan aþkýma varýncaya huzursuzum

rüzgârlardan karayelin yangýnlýsýyým
bunun da net bir açýklamasý var:
beyaz-türkler lobisi’nin uzlaþmaz karþýtýyým

67.bap
çocukluðum!
kaldý kaldý, senden ne kaldý bana
anamýn aðlarken gözyaþýný sildiði
bir oyalý tülbent kaldý

ilkgençliðim!
kaldý kaldý, senden ne kaldý bana
babamýn her güne ve bayram-seyran giydiði
tülermiþ bir kasket kaldý

ve gençliðim!
kaldý kaldý, senden ne kaldý bana
baðlandýðým deðerlerin faþizanca vurulduðu
bir târifsiz âfet kaldý

68.bap
yersiz-yurtsuz saçlarýn
önüme düþtüðünde
bir bozlak tuttururum
tüyleri kabarýr kýþ’ýn, nehir yataklarý þaþar
ve de tamamdýr vakit: tîranlar çýldýrýr
sesimi dengbêjlerin sesine uydururum

þiirimi þiir kýlan nektar ne ise
tutar onu aþk’a nâzýr bir tarafa oturturum

69.bap
bismillâhirrahmanirrahim

düþülecekse, kayda deðer notlar düþülsün
ölüm üstüne

yaþlý þairleri hasedinden çatlatmaya müsâit
notlar düþülsün
ölüm üstüne

pastýrma yazý’ný ve yetmez, kýþ güneþi’ni
zýplatmaya can atan
notlar düþülsün
ölüm üstüne

vahim notlar düþülsün
kadim notlar düþülsün
ölüm üstüne

kaybetmeden ömrümüz daha bir mevzî

70.bap
yerim yok, hiç olmadý ki, sýðýntýyým dünyanýzda
bunu bilmenin rahatlýðýyla sürünüyorum
sýðýntýyým, homo-erectus!
sýðýntýyým, homo-faber!
sýðýntýyým, homo-ladens!
ölümsüzlük fikriyle tanýþýk deðilim
ölümlülük derseniz: tam bana göre
lâkin, siz siz olun yazmayýn adýmý
ölümlüler ansiklopedisinin de bir köþesine

71.bap
tut ki güneþte kalmýþtýr
sesimin bir köþesi
kýytýrýktan bir köþesi sesimin

farazâ rotasýndan sapmýþtýr ömrüm
bir ilân-ý aþk’týr bu
kadersiz sesine senin
öteler ötesi

72.bap
arkaik kederlerin adamýyým ben
’ay büyürken uyuyamam’(x)

otantik gülmelerin adamýyým ben
uyuþamam oligarþinin þairleriyle

pencereme çarpmazsa kara dut dalý
yaþayýp yaþamadýðýmý anlayamam

(x): Necati Cumalý’nýn bir öyküsü

73.bap
alý al, moru mor yalnýzlýðýn senin
zulümler târihi’ni düzünden okumaya benzer

aðzýna tedirginlikle kattýðýn kuþ sürüleri
patladý patlayacak bir gülüþün gizine benzer

fâili meçhul aþklar vardýr, anlatsana onlarý
gökyüzünün pasýný silen yýldýzlara benzer

yalnýzlýðýn senin, kuþ sürüleri, fâili meçhul aþklar
zamandan ve mekândan münezzeh öz’e benzer

74.bap
geciktirilmiþ merhabalarla betimlenir gençliðim
gençliðimin ertesi: erkenci elvedâlarla

75.bap
tanýdýðým ölüler kat be kat fazla
tanýdýðým yaþayanlardan

bu ne demeye geliyor ömrüm?
’sessiz gemi’ye (x) binme sýrasý bana mý yâni
yavaþtan yavaþtan

(x): Yahya Kemal’in bir þiiri

76.bap
sen, îtiraz tümcelerini þafak vakti kurarsýn
iltifat tümcelerini geceyarýsý
intihar köklerdedir, demek üzere
istikbal göklerdedir, sözüne karþý

77.bap
ey sevgili!
köpüklenip patlayan ýrmaklar bakiyesi
seni ben beyaz batýlýlara karþý bayrak olup sallanan
kara gömleðinden tanýyorum
gökyüzünü tevâzuyla kullanan
iptidâi ellerinden

ey sevgili
benim için tartýþmasýz iftihar vesîlesi
medeniyetinden âkýbetine kýzýl güller döküyorum

78.bap
sen acýnýn
ýþýðý ve katýðýsýn

ben sevdanýn
tanýðý ve sanýðý

bizi kesiþtiren kavþaktan geçer
ölümün gizemli sokaðý

79.bap
tefekkür et sevgili
içinden çürüyen nar’a
balýðýn yüzgecine ve
asil duruþuna sýradaðlarýn

ilimle irfanla donanýktýr güz
sarmalar insanýn trajiðini
ego’nu bastýr, tefekkür et
güzün savrulan her kuru yapraða

ve teþekkür et
güzün baþlayýp güzün biten cümle aþklara

80.bap
yüreðimde denedin ya
taþýllaþmaz öfkesini rüzgârýn
pýtraklý yürüyüþünü sevdanýn
denedin ya bir kerecik
ölsem de gam yemem gayrý

81.bap
hazýrým
aþk’a da, acý’ya da
yenilgiye hazýrlýklýlýðým herkesçe bilinir
-ben ki kaçýn kurrasýyým?-
yengiye hazýrlýklý deðilim ama

82.bap
su’yu övdüm de geldim
tuz’u sevdim de geldim
dað’ý deldim de

yanlýþ anlaþýlmasýn sakýn
ferhad deðilim!

83.bap
1’le 1’i toplarsanýz
2 eder aritmetikte
pitagorasçýlýk’ta kaç eder, onu bilemem

samîmiyetsizlikte bilirim:
-koskocaman hiç eder

84.bap
karanlýk yanýma tut aynasýný zamânýn
tebdil gezer oramda kült bir yalnýzlýk
üþüdüðüm yerdir orasý

karanlýk yanýma kýrp kýrpacaksan gözünü
îtiraflar günlüðümü orda yazarým
ýþýdýðým yerdir orasý

85.bap
bir bildiði vardýr elbet
kayalýkta güneþlenen kertenkelenin
bir gördüðü: doða’nýn ulu kargaþasýnda
seremonisinde sularýn, göðün simetrisinde
alçalan ve yükselen, saçýlan ve toplanan
madde’nin ve madde-dýþý’nýn armonisinde

sâhiden bir bildiði var mýdýr
acýnýn acýyla çarpýþýp içine çekilmesinde

86.bap
dillere destandýr tezcanlýlýðým
tutunamamak: kiþiliðimin en baskýn yönü
baþýmý kaldýramam sevdalanmaktan

proudhon’u hatýrlarým her defâsýnda
-mülkiyetin baðýþlanmaz bir hýrsýzlýk olduðunu-
güneþ batarken

kalýn kalýn kar yaðarken, gazelhanlar dinlerim
ölü babamý düþünürüm
bir üþürüm bir üþürüm

kaba-solcu, beni solcudan saymaz
müslüman, müslümandan

87.bap
zücâciye dükkânlarýna soktuðun filler
ve fincancý katýrlarýný ürkütmelerin
bile kurtarmaz seni
bir týrtýlý kelebeðe dönüþtürmez

unutma gene de fiil çekimlerini
anýlardan zarar gelmez

88.bap
erken öleceksin durali, aldýrma!
yani gençken çýkacaksýn ’iki kapýlý han’dan
sarmaþýksýz müziksiz repliksiz ve sansürsüz
ana-avrat sövecekler arkandan

sövsünler sövsünler, sakýncasý yok
ölünce de öðreneceðin vardýr olacaklardan

89.bap
alkýþlandýkça alçalýr aþk
ölüm alkýþlandýkça
ben kargýþlanmayý tercih ederim
muhakkak söyleyin alkýþçýlara

90.bap
derin-devlet bin dereden su getirse inanmam
ben seni yüzündeki yaðmur lekelerinden tanýrým

91.bap
bir yaðmura bakýyorum
bir sana
yaðmur beni çocukluðumun kýrlarýna çýkarýyor
sen götürüyorsun sersemliðimin çýkmaz sokaklarýna

92.bap
en dramatik þarkýmý ben
oryantalistlere karþý söyleyeceðim
sedir aðaçlarýndan kuracaðým hissiyâtýmý
tanrýlar tanrýçalar alýnganlýk göstermesin
ölümsüzlük otu peþinde koþmayacaðým

sonsuz-küçük kulübemde kâinatlarca susacaðým

93.bap
ölürüm de öldüðümle kalýrým

açarlar da özenle katladýðým bohçamý
doluluðumu, boþluðumu katladýðým bohçamý
zaman gelir, açarlar da ne görürler sanýrsýnýz:
-soru iþâretlerinden tarazlanmýþ birkaç var-oluþ sorunsalýný

94.bap
kaderimdir:
ölümler ýrmaðýnýn aðzýnda sustalý durmak

herkes, yaz’a vurur kendini
plazalarda bir yer arar özgeçmiþine
baþkasýný hiçlemeye birer retorik

küçük-burjuvalar, koruganýný kâvileþtirir

ben pýsýrýk, ben hayta
apýþ arasýna sýkýþmýþým dünyanýn
bütün yaz sonlarýnýn parolasýyým

ölümler ýrmaðýnýn aðzýnda: titreþimsiz
anadandoðmayým

95.bap
mevlâna’nýn pergeline bakanlar bilir
kadir-i mutlak’týr her güz yapraðý

96.bap
çattadak çatlar, günün birinde
yüreðinde gezdirdiðin hikmetli sözler

sýký giyin kazaðýný, kederliðini
kýþ güneþi’ne

97.bap
sokak köpeklerinin kimsesizliði çarpýyor sesime
natürmort bir resimden fýrlayan intihar i mgesi
huzurevleri, týmarhâneler, pirinç tokmaklý kapýlar
amerikan-ingiliz iþgalcilerinin çaðdaþ terörü
rüzgârý bedbin ömrüm çörekleniyor içime

kalbim, yýrtýnma: alýþamazsýn bunca yetimliðe!

98.bap
yadýrgama beni anne, karamsarlýðýma toz kondurtmam
kumrularýn dem çekmediði gül aðacýna dönüp bakmam

99.bap
saçlarýný çözüp durma aynalarýn önünde
aðlarým

bana gazel söyleme
güzlek yüzlü babam düþer aklýma
aðlarým

akordeon çalma n’olur
akasyalar yýkýlýr ayrýlýk olur
aðlarým

yalvarýrým
evsiz-barksýz kedilerden söz etme bana

100.bap
ey bünyamin!
ulan hergele
yýllarýn þiirkeþi
yazdýn yazdýn, ne kaldý ki elinde
dem vurdun da sevdalardan
devrimlerden ölümden
mýsrâ mýsrâ döktürdün de içini
anlayan kim
kim dinledi

gereksinmesi yok sana memleketimin
bir þahbeyit yazsan da, gebersen bâri.

(*): Berfin Bahar, Kasým 2011, Sayý 165
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.