SEN NEYMİŞSİN EY ÖMRÜM

1.
duygulansam arbedeler çýkýyor
düþünsem, kan sýçrýyor kentlere
þanssýzlýðým ki bana has düzenlenmiþken
neden herkes müdahâle ediyor ömrüme

sen neymiþsin ey ömrüm, yazýla-çizile!
2.
çocukluðuma saplanmýþ acýlarla biçimlendim
gözleri oyulmuþ kedilerdi ilkgençliðimde dostlarým
gençliðim mi, sormayýn: bir tûfan ortasýydý
sonrasýnda azýnlýk halklar gibi kanadým

sen neymiþsin ey ömrüm, yedi-belâlým!
3.
herkesin takým elbisesi, kravatý var
ama çoðu kiþinin þiirselliði yok
benim sivil itaatsizliðim bu nedenledir
bu nedenle yarýlýyor yer, yýkýlýyor gök

sen neymiþsin ey ömrüm, hadi beni sök!
4.
yaþlandým ya, duygulandýkça ufalýyorum
düþündükçe içimde yýlankavi titreþimler
daha daha berkitiyor þanssýzlýðýmý
anlaþýldý: bu ömür burada biter

sen neymiþsin ey ömrüm: nelere bedel!

(*): Bir Nokta, Aralýk 2011, Sayý 119
Sosyal Medyada Paylaşın: