İki Kız Kardeş
Türbülansa kapýlmýþ bir hatýra ormanýnda
Zamanýn çekim kuvveti arasýnda kaybolmuþ
Biri acý biri tatlý iki kýz kardeþ gördüm
Güneþi bir sedyeye koymuþ taþýyorlardý
Acýsý çok olanýn o küçük omuzlarý
Havasý kaçmýþ bir balon gibi çökmek üzereydi
Evsiz barksýz topraklarýn ve çiriþ otlarýnýn arasýndan
Dökülmüþ karanlýðý toplamaya çalýþýyorlardý...
Kollarýnda uç uca eklenmiþ sürüce yaprak vardý
Bahar nedir bilmeyen güz yapraklarý
Ve bir de kendi etine gömülmüþ karýncalar..
Biri acý biri tatlý iki kýz kardeþ;
Gövdesini kaybetmiþ nehirlerin köpükleri gibi
Kendi benliklerinin kýyýsýna çarpýp duruyorlardý
Tatlý olan kýz gevþemiþ kemeriyle
Havada kendi evini örmeye çalýþan
Yumuþak bir kar tanesinin boynunu sýktý
Mezar kovuðunun içine doðru sürükledi
Bir deri bir kemik kalýncaya kadar soyduktan sonra
Yaralarýný öpe koklaya avucunda sakladý.
Evinden kovulmuþ kocaman kara sineklerin
Ya da kendi göðünde silinmiþ yýldýzlarýn kaderi gibi
Kapý gýcýrtýlarý ile geçmiþ bir ömrün sonunda
Acýsý çok olan kýzýn tabutunu taþýrken
Ayaðý eceline takýlýp, düþtü o tatlý kýz
Belki de gölgesi gelir diye açýk býraktýðý penceresini
Usulca kapatýp kendi göðüne doðru yükseldi
Ele ele tutuþup öldüler sonra.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.