Aðýz dolusu öfke kusmuþ bir göðün altýnda Her yanýný sis kaplamýþ bir yataðýn hemen baþucunda Kendi dirisine aðlayan ölmüþ bir kaç kadýn vardý... Belli ki býkmak üzereydiler bu hayattan Hiç bu kadar güzel ölmemeþ gibi bakýyorlardý Bir ara baba evine dönmeyi düþündüler ama Tüm kapýlar kapalýydý, aðzýna kadar hem de... Bu yüzden cesetlerine basa basa pencereye doðru yürüdüler Dýþarýya bakýp etrafý donuk bakýþlarla seyre daldýlar Ýçerisi Halep ama dýþarýsý da Baðdat diye mýrýldandýlar Baþka bir çarelerinin olmayacaðýný anlayýnca Kaldýklarý yerden ölmeye devam ettiler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Chn_Srgc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.