çiçeklerin arkasýndan bakarým bulutlu göðe ellerini kaldýrýr kýz güzeli, sardunya gel der, öndeki çiçekleri de gör sarý sarý suya uzanan söðütlerin fotoðrafýný çek ellerinde pazar poþetli kadýnlarý, seni az önce parkta halký uyutanlarý gördün daha sonra soluklandýn bir Atatürk’çüyüm diyen kadýnýn sesinde içine çektin resmini giderken
nasýl alýrsýn bu karanlýðý içine solursun yalnýz gözlerinden tanýyamazsýn kadýný belki de tanýrsýn yanýndaki kocasýndan kýsa kolludur çarþafa bürüdüðü eþinin yanýnda çocuðu kadýn taþýr, bütün ömrü boyunca yan yatmýþ batýk odayý, tüten bacayý
içimin içi biraz tüt de olaný göster neler çarpýldý ev denilen duvara ne’ler indi yüzüne gözün nasýl morardý nasýl kimliðini inkâr etti kadýnlar kadýn elinde bebe pisliði, çocuk bezi yýkarken nasýl yumruklarýný sýktý bir adam insaný çiðnedi
içime açma kapýný dedim soðuk esiyor..
20. 04. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.