Sesleri leylak rengi duyan
çan çiçekleri kýmýldar içimde sessizce.
Alev denizinin içinde yara aldýkça güneþ
Bir þiir mayalanýr alnýmda
hayata virgül koyan sözler geldikçe aklýma.
Ben diye baþlayan tüm cümleler
kanar dudaklarýmda.
Mahur bir þarký çalar
gölgenin dokunduðu duvarlarda.
Çullanýr anýlar toprak kaymasý gibi üzerime.
Bir sýyrýk bile deðilken yara.
neden kanar tenimin bin bir yüzü hala...
Neden birinin yolu, diðerinin çýkmazý olur
Aþk mendilini düþürdükçe
hüznün ardý arkasý dönemeçte sevi doldurur.
Bilirim ki ;yolum yanlýþ solum yanlýþ
söz geçiremem yüreðime.
Geleceðimi koydukça gündüze.
deh derim aklýmýn eþeðine.
Bir orman büyütürüm
avucuma doldurduðum harfler zincirinde
Yutsam da ladesi bile bile...
Kardan bir adam tutuþur gözlerimde.
gülüþünün ateþi ile yakarým sigaramý
Dakikalar çakýldýkça gecenin ortasýna
çýplak sözcükler örer düþüncelerimi.
Dikenli tellere takýlýr soluðum
sözcükler ürperir dilimde
Döne döne yaðar kar
bitmemiþ þiirler üstüne.
Hangi kapýya dursam
bir baþka zamana göçebe.
Seni düþündükçe ayraç içinde.
son bir kez ellerin birikir gövdemde.
Tepeden týrnaða yokluðunu giyinir
hüzün býrakýrým yalnýzlýðýn gölgesine...
ferda,ca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.