GÖZLERİYLE SEVEN ADAM "BABAM"

Gülüþü geldi aklýma birden,
Bir yalnýz adamdý kendi halinde,
Seyrederdi alemi þöyle bir kendince,
Belli belirsiz bir tebessüm vardý yüzünde,
Kâh hüzünlü, kâh yorgun.
Çok þey anlatýyordu bakmasýný bilene..
Gözlerinden eksilmeyen o sevinç yok artýk,
Sanki firarda.
Fýrtýnaya yenik düþmüþ sürmeli gözler,
Her taraf toz duman, karmakarýþýk.
Sen gözleriyle seven adam,
Aðlattýn bak geride kalanlarý,
Gün ýþýðý gibiydi o sürmeli gözler,
Iþýl ýþýldý..
Gün gibi ýþýldayýp bakýþýn gelir aklýma,
Þimdi bir yalnýz adam gibisin uzaklarda,
Yaðmur tanesi gibiydi gözyaþlarý,
Tane tane düþerdi yanaklarýndan,
Kendinden geçmiþ bir halde,
Bakýþlarý uzaklara çok uzaklara odaklanmýþ,
Gözleriyle seven adam..
Yýpranmýþ ceketi, elinde sarma bir cigara,
Saç sakal beyazlamýþ umursamazdý bakýþlarý,
Kendi dünyasýnda yaþadýklarýnýn çilesi,
Yüzüne yansýmýþtý..
Bir tek gözleri vardý deðiþmeyen,
Sevmesini bilen sürmeli gözleri,
Ara ara dudaklarýnda kýpýrdanmalar olurdu,
Gelip gitmeler umurunda bile deðildi,
O sevmesini bilen adam...
Babam!
Bak gülüþün geldi birden aklýma,
Bir de gözlerinle sevmelerin,
O bir yalnýz adamdý, kendi halinde
Pek konuþmazdý, susardý.
Doya doya bakardý etrafýna, özlem doluydu..
Bir veda ediþ gibiydi bakýþlarý,
Ya da kavuþmanýn mutluluðu vardý.
Gözleriyle seven adamdý o adam,
O adam, benim babamdý babam!
Vuslata ermiþ gibiydi yüzünde tebessüm,
Sürmeli gözlerde nem..
Bir yalnýz adamdý o, kendi halinde
Bir gülüþü geldi aklýma,
Bir de sessizce gidiþi,
O adam benim babamdý..
Gözleriyle seven koca bir çýnardý.

Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: