POLİS OLMAK

Polis olmak..
Ah be anne kimseler bilmez bizi,
Niye bakýþlarda kayboluruz böyle,
Neden sahipsiz kaldýk kimseler bilmiyor anne..
Bir ömrü verdim hiç yüksünmeden,
Þimdi içim acýr bilmem neden?
Bu kadar ucuz olmamalýydý hayat.
Böyle pervarsýzca isyanlara maruz kalmamalýydýk.
Pek çok kez kaybedenlerdik biz,
Kimseler tutmaz, neden hep bomboþ ellerimiz?
Duvarlara sýðýndýk insandan korkarak,
Duvarý yapanýn da insan olduðunu unutarak..
Ayaklarým taþýmýyor artýk bu bedeni,
Bu beden ki bir eþya gibi,
Bir emanet misali oradan oraya..
Akýl tutulmalarý yaþýyoruz anne,
Biz vatan diyerek atýlmýþken yola,
Yollarý dar ettiler, bizleri hep soktular zora..
Biz bizi bilemez olduk.
Ah! Polis olmak..
Sana olan sözümüz var ya,
Ýþte o baðlýyor ellerimizi,
Biz daim tutuyoruz yeminlerimizi..
Allah’ýn huzurunda,
Yüce Kuran’ýn üstüne,
Yüce bayraðýn üstüne,
Silahýn üstüne, el basarak,
Namusumuz ve þerefimiz üstüne yeminler ettik.
Yine de kimseler bilmez bizi..
Bazý düþmanca bakýþlar,
Çokça düþük omuzlar,
Bizden daha mý çok yük taþýrlar?
Sadýk kaldýðýmýz yeminler,
Bizi sizden çok acýtýr..
Polis olmak,
Tükenmeyen aðýr bir yük taþýtýr..
Polis olmak.

Mehmet DEMÝR sk.
10.04.2017 Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın: