Gelme..Gideceksen...

Senin sövdüðün cümlelere ben sevda derim
Senin öfken bir annenin þefkati
Kaþ çatýþýn merhamet

Bir de özlemek var ki susar kalýrým
Öyle uzak, öyle toprak kokan memleket...

Soframda zeytin tadý dudaðýn
Tenin ekmek kokusu
Ýçimde yazgýn ve o kahrolasý kaybetmek korkusu...

Alýþsam, gidemem
Ya da uyanmaz þehir, kalýrým aymaz gecede
Sustuðum hecede adýn gizlenir...

Yapma
Ya da savur þu uçurumdan gövdemi
Parça parça olsun bedenim
Gelme...Gideceksen...

Ve hiç merhaba deme bana gülüm
Bir gün hoþçakal diyeceksen...

Nefesim
Hangi iç sesim karþýlar seni
Omzunda hangi yorgunluðum dinlenir...

Öyle dolarsýn göðsümün taa içine
Günüm akþamým delirir...

Nefesim
Hangi isim yakýþýr sana
Hangi aþk anlatýr...

Hangi öfkem durulur sende
Hangi yaran kanatýr...

Nefesim...
De ki bozkýr yaylasýnda yýlký atlar gibi özgür
Yaðmura deðen toprak kadar taze
Yeþermiþ baþak kadar anaç
Öylesi dopdolu bir sevda iþte alnýmýza yazýlan...

Yine de bir serseri telaþý avuçlarýmda bu ter
Belki bin beter bir sevdaya uyanýþý
Belki aldanýþý kim bilir bir yalana
Bir talana bir enkaza bir
Bel ki olmazýn, yapýlmazýn, ertesi bir...

Serseri telaþý göðsümde kalan
Dudaðýn kenarýnda yarým yamalak duran
Bir cümlenin eðreti kalýþý...

Olsun...Gel sen...
Çayýmýn tadý, soframýn tuzu ol...

Belki sol yanýmda saplý kalan sýzý ol
Ama gel... Canýn saðolsun...

Gidersen...


Sosyal Medyada Paylaşın: