Bazen Gitmek İstersin

Bazen gitmek istersin
bir kendin,
bir de hayatýn elinde kalmýþ son kalýntýlarý.
Bir türkü sarmalý sonra kulaklarýný,
güftesi martýlara ait..
bestekarý deniz olmalý....
Boynunda,
Menþei sukût olan kýrmýzý bir atký..
adýmlarýn özgür,
rotan istikametsiz.
ve ellerinde yaftalanmamýþ beyaz günler saklamalý....
.....
Bazen susmak istersin,
þu týynetsiz keþmekeþliģe inat...
avazýný
meþrebi ihanete kurulu,
çarkýnýn çomaðý çoktan çatlamýþ,
þu piþkin bir yosmayý andiran hayatýn yüzüne yüzüne savurarak...
En büyük sadakattir belki,
Aþk hatrýna,
sevda uðruna,
umut adýna,
sesini icine sabitleyip,
günyüzü görmemiþ dizelerini
bir yumru gibi kursaðýnda tutmak...
........
Bazen ölmek istersin,
zihninde taþ plaktan süzülen "agora meyhanesi"
Zaman,
becerilmemiþ günlerin en eskisi en bakiresi..
henüz süt diþi dökülmemiþ sevdalarýn...
Vefa desen Sadri babanýn bir filmde aðladýðim repliði..
Dostluklarda taze menengiç kokusu..
sözleri çalýnmamýþ günlerin ortasýnda
Pürtelaþ vakitlerin tam aksine
Hayat,
segah bir esere aheste aheste eslik eder gibi....
Ki ecel
kamburuma yüklenmiþ þiltelerin belki de en hafifi...
...........
Bazen gitmek istersin,
çok ca yürek yemeli gidebilmek için belki..
Zira bilirim,
Gidersem bir daha geriye dönmeyecigimi...


Sosyal Medyada Paylaşın: