Neyi Seversiniz? Charles Dovalle, Çev. Sunar Yazıcıoğlu sunar yazıcıoğlu
Neyi Seversiniz? Charles Dovalle, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Simsiyah kaþ altýnda siyah gözü severim, Beyaz alnýn üstünde siyah saçý severim: Sizin de uzun simsiyah saçlarýnýz var Beyaz alnýn üstünde; Ve Oltu taþý ancak Gözleriniz kadar siyahtýr.
Özensizce konulmuþ bir divanýn üstüne; Zarafetle eðilen bir vücudu severim; Biliyor musunuz, ne kadar zarafetle Eðiliyorsunuz bir divanýn üstüne, Arzu dolu ve yorgun!
Ve sonra, orada, tembelce, yakýnan siz, Gözünüz yarý kapalý, heyecanlý kalbiniz Ýç çekiyorsunuz...Ben bir tembeli severim, Uzun bir iç çekiþi, yorgun sesi, Ateþli bir bakýþý severim.
Sevinç karýþýmý hayal ve tatlý rehavet Bulmayý severim: Sizdeki bu kederler, bu sevinç, Bir ipek fularýn altýnda çarpan bu göðüs, Bu üzgün ve alaycý gülümseme de neden?...
Bazen bir sözcük, bir düþ, bir düþünce, Yüzünüzdeki solgunluðu silip atýyor: Çok kere bir düþ, bir sözcük, bir düþünce, Yavaþ yavaþ silinmiþ bir solgunluk, Kalbimi çarptýrýyor.
Bir maymun iþtahlýlýk, kararsýz bir fikir sizinki, Benden uzakta bir kuþ gibi uçuyorsunuz. Bir maymun iþtahlýlýðý, kararsýz bir fikri, Sizin oturmuþ olduðunuz yeri severim, Ve oturmaya gittiðiniz yeri...
Bir melek... Sizin kadar güzel bir melek, Konuþmasý sizinki kadar tatlý... Ayný zamanda gülen...Ve sizin isminizle Ýsmi ayný olan...Evet, iþte benim sevdiðim, Bütün sevdiklerim!...- Peki siz?
Charles Dovalle , Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Þiirin aslý :
Neyi Seversiniz?
J’aime un œil noir sous un sourcil d’ébène, Sur un front blanc j’aime de noirs cheveux : Et vous avez de longs cheveux d’ébène Sur un front blanc, et le jais est à peine Aussi noir que vos yeux.
J’aime un beau corps, qui se penche avec grâce, Sur un sopha négligemment porté ; Et savez-vous avec combien de grâce Sur un sopha vous vous inclinez, lasse Et brûlante de volupté !
Et puis, quand, là, plaintive et paresseuse, Le cœur ému, l’œil à moitié fermé, Vous soupirez... J’aime une paresseuse, Un long soupir, une voix langoureuse, Un regard enflammé.
J’aime à trouver un mélange de joie, De rêverie et de douce langueur : Pourquoi chez vous ces chagrins, cette joie Ce sein qui bat contre un fichu de soie, Ce sourire triste et moqueur ?...
Parfois un mot, un songe, une pensée, De votre joue efface la pâleur : Souvent un songe, un mot, une pensée, Une pâleur lentement effacée Me fait battre le cœur.
Vienne un caprice, une idée indécise, Comme un oiseau loin de moi vous volez. J’aime un caprice, une idée indécise, J’aime la place où vous étiez assise, J’aime la place où vous allez...
Un ange... un ange aussi beau que vous-même, Dont le parler comme le vôtre est doux... Qui rit aussi... dont le nom est le même Que votre nom... Oui, voilà ce que j’aime, Tout ce que j’aime !... — Et vous ?...
Charles Dovalle (1807-1829) Not: Charles Dovalle bir Fransýz þairidir, 1807 de Montreuil-Bellay’de doðmuþ 1829 da bir düello sonucu genç yaþta Paris’de ölmüþtür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.