dokuzuncu nüsha

bu bir ilticadýr.
sebebi makbul bir cinayetin,
oldurgan fiiliyatýna.
senkronu çatýrdamýþ dev gözlü gecenin,
ayýn þavkýnda
kurusun diye asýlmýþ insan suratlarýna.

hýrýltýlý bir ses gibi yabancý gelir önce,
gülüþü mukavemet gösterir yüreðimin ince tellerine.
sandýklar dolusu kapanmýþlýk var içime.
asma kilit babýnda
bir söz koymuþluðum masa üstüne.

bahçelerde yeþil çýnar,
gözlerim hep inci arar!
kafi deðildir tahtýna kifayetsiz kalýþým,
kurdelesiz bir çiledir kahrýmýn üstesinden
geliþim.
kuyular derinliðince,
çöller geniþliðince,
ve gün geceye deðince,
öylece,
ölüce.

kavi kaldýmsa bunca telaþa,
mucidi, þurubudur hasretin
dudaklarýmda meyve veren.
toprak kokusundan öte,
yaðmur sesinden ziyade.
bir zelzele birikintisidir
kalbimin artçý telaþý.

ýstýrap defteri kabarmýþ sadýk ruhumun,
isli bir duvarda adým geçer ölüme dair.
kýyýsý ele geçirilmiþ suretimin,
aðzýmda uykucu geceler.
sýrdaþ bildiðim güz yapraklarý da döküldü elbet,
canýma yapýþtý ölümlülük telaþý,
pranga vurulu ayaklar geçti üzerimden.
içim,
þimdi ucube bir kentin günahkar duvarlarý.
kýrk ikindi vaktinde
sayýsýz kaçýþ sayýklamalarý.

bu bir irticadýr.
sebebi makul bir varoluþun,
edilgen duraðanlýðýna.
sakallarý yeni terlemiþ bir çocuktum,
demirin pasýný
insanýn zorbasýný yeni öðrenmiþ bir hayta.
þimdi bir aþkýn evrendeki yankýsýný yazýyorum.
dair ki
insana
geceye
hayata.

- Abdullah Cemek

Sosyal Medyada Paylaşın: