gecenin gözleriyle bakan
damlayken koca bir göl olan
ve yalnýzca
düþlerimde ürkütebildiðim o koca ayaklýlar
söze düþtüðünde
suya sabuna dokunmayan
söz bekliyorlar en asgarisinden
giderek karanlýklaþtýrýlan günden
açtýðýmýz her sözlük gürültüsünden çalkalanýyoruz
ses nereden geliyorsa, bir taþ fýrtýnasý baþlýyor
bulanýk sözle bitiyor yol
tutuklanýyor geleceðimiz
karýncalaþmýþlýklarýna aldýrmayan hissizler
sürdürüyorlar goygoylarýný
yol dönemeçlerinde ezberi bozulup
kýrýlýyor ayakta kalmada ustalaþmanýn bendi
görmezden gelip mezar taþlarýný, ipini çekiyoruz vicdanýmýzýn
aðulu uçurumlar açýyoruz her yere
esir düþüyoruz kimliðimizin kirli karanlýðýna
sýr’lanan bakýþlarýmýzda gizledik ömürlük emanetini
kasýrgalarýmýz kopardý baharýn yeþilini
ey Tanrým baðýþlama bizi
Hâdiye Kaptan