ey hayat
önümde k’âðýt dolusu boþluklar
bir sayfayý karalayýp
diðerine geçmek zor
zor kendi kendini alt etmek
deðiþik þarkýlar gibi deðiþik yollar
birini sabit kýlmak güç önünde
asker adýmlarýyla geçip gidiyor gün
kadýnlýðým en gizli yerde saklý hazine
insanlýðým iki cinse selamda
gelecekte insanca tütecek bacam umudum
önce kendi çevremde dönerek
dýþarýya açtýðým pencereden seslenirim
ay nereye kayboldu
ürkek çatýlarýn üstünden
gülümsediði zaman
gülümserdi dünyam
sevgili, dünya sendin kimi zaman
yörüngende bir kaç yýldýz düþümle ben
olmayacaklarý oldurmaya çalýþýrdým
güneþ serperdi eteðime gökyüzü
ben olurdum özgür kuþun kanadý
açan tomurcuðun umutla açýþý
bir yaðmur damlasýna bakýþý
ayaðýnýn tozunda yaþardým
dudaðýnýn kýyýsýndaki gülümsemede
ikimizle tümlenirdi insanca duruþlar
yýldýzýn kucaðýný açmasý
düþleri yarým kalmýþ çocuða
unutma sensiz de varým, vardým, varýz
birlikte dolar boþluklar..
26. 12. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.