ben sende çýlgýn bir türkü gibi dururken
kývranan hüzünler var içimde
yüreðimde bir karýnca telaþý
gözümde kýrlangýç süzülüþü
gece sabahý beklerken
her þey geçip gider
bir tek üþüyen kuþlar kalýr içimde
hüzün toplarken içim dýþým
yönlendirilmiþ ifadeler gibi
þýmarmýþ bir aðrý durur yüreðimde
bulutlar berekete aðlarken
rüzgarýn kanadýna biner ay
bir tek çocuklar kalýr gülüþlerimde
gün gelir
bir çýðlýk demlenir içimde
sýðýndýðým umutlar da açar yapraklarýný
gözaltýna alýnýr kýþ
kolumda kelebek dövmesi
yüreðimde özgürlük türküsü
müebbetle tutuklanýr üþümelerim
güneþin batýþýna umudu ben koymadým
bir vapurun dalgasýna yazdým ben seni
kuþlar dönmeden göçlerinden
kapatsýn üstümüzü köknar kokusu
bir tek ardýç kuþlarý geçsin düþümüzden
Aralýk/2016/Antalya
Sýtký Özkaya