Ön/ölüm...

Öldüm mü? Nedir bu sessizlik
Sesin, yok...Nefesin, yok... Kokun nerede?

Nedir bu sol yanýmdaki çaresizlik?
Bu dört duvar, bu karanlýk, bu korkular kimin?

Öldüm mü? Neden sana benziyor bütün kadýnlar?
Saçýmda, sakalýmda nedir bu daðýnýklýk
Tenimde ruhumu yakan arsýz dokunuþlar, ne eksik?

Ýki kere iki...Dört duvar
Kaldýðým odada felçli müstakil bir yalnýzlýk...

Tenim soðuk, terim öksüz, yerim dar
Neyi anlatýyor pencereme vuran yaðmurlar?

Dilin mi sürçtü kadýn, ayaðýn mý takýldý gelirken
Yoksa susmanýn da bir imla kuralý mý var?

........

Dokunmak, ne büyük bir dil...

Lâl olunca parmak uçlarý adamýn
Deðiþirmiþ ellerinin kokusu...

Ellerin kokusu deðiþince
Düþ deðiþir, gülüþ deðiþir, aðlamak deðiþir haspam !

Deðiþince ellerin kokusu
Ben deðiþir, sen deðiþir, ten deðiþir !
Öldüm ! sanýr da ölemez insan...

Yokluðuna aþina, sana yabancý bu þehir
Ne tek bir sokaðýnda ayak sesin var
Ne adýna yazýlan sarhoþ bir þiir...

Çayýmda demli taze bir hüzün
Islak bir öðlen vakti gibi bakýyor yüzün
Neden bu kadar hissizim
Bakmaya gönülsüzüm meðilsizim
Öldüm mü?

....

Teninde hangi asli mezarlýða gömdün beni?
Tövbesini yaptýn mý varlýðýma ettiðin küfürlerin
Baðýþladýn mý kendini?

Þimdi sana dair bütün sözlerim yarým
Evet yine o aksi huysuz ihtiyarým
Þimdi git...

Ben þu Ýstanbul’un serseri ayazýna gömülmüþüm
Sesim duyulmaz þehrinde artýk senin

Anladým...

Ölmüþüm....


23.12.2016





















Sosyal Medyada Paylaşın: