Sönmüþtü duygular, bitmiþti umutlar; Ta ki gözler, kurbaný oldu gamzelerinin. Kapkaranlýk olan hayatýma, bir ýþýk perdesi insin; Gülsün, güldüðünde dünyamda çiçekler bitsin.
Onu düþlerken sýcak bir kýþ günü, Maneviyat, uçsuz bucaksýz bir deniz, Daðlarýn dik yamaçlarý geçilmezmiþ; Karanlýk sokaða, "aþk" denen bir ýþýk vuruvermiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temuçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.