Yaralı Ceylan

Þafakta kapkara kesilen güzelin,
Gölgesi ilham katar kadýna.
Ruhumu sar, yaþamsýz dünyamda;
Varalým tekrardan, ebedi aþka.

Þiirden hoþu mu var gönülde,
Yeþilde, mavide; hayatta, ölümde?
Benim sanatýmýn varlýðý da;
Þiirimin sebebi de sensin sevdiðim.

Dere tepe durmadým, dolaþtým;
Çeþmenin suyundan usandým.
Kadehe koyduðun aþk þarabýný,
Vurgunun olana kadar yudumladým.

Yaralý ceylaným acým büyük;
Avcým sensin can dediðim.
Manidar deðeri biçilmez paha,
Nerden geldin talihsiz baþýma?
Sosyal Medyada Paylaşın: