Laf-ı Güzaf

Sis basmýþ, yaðmur yýpratmýþ
Deri altýna kadar iþlemiþ soðuk.
Bakma hepsi bir bahane üþümeye,
Çepeçevre sarmadýðýndan o eller, bu titreme...


Kar yaðýyor, gözden uzak semalara,
Çýk da baðýr! tepelerin ardýndan...
Nefesini sezersem yeri göðü inletirim!
Boþ bir yakarýþ her söylediðim.


Satýrlar tozlu raflarda eriyecek,
Asýrlar bittikçe duygular sönecek;
Edebiyat dediðin laf-ý güzaf,
Kalem yazsa kaðýt üstünden itecek...
Sosyal Medyada Paylaşın: