Ne aklým örtüþüyor, Ne taþlar sürtüþüyor; Sevmeyenin peþinden, Yalýn ayak koþuyor...
Nasýrlý elleri sýrtlamýþ, Taþýnmaz bir küfeyi. Kaðnýnýn tepesinde gezer, Milletin efendisi, asil köy güzeli.
Parladý, önümde bir büyük yýldýz; Rýhtýmlardaki sandallarý, kasýrgalar savurur. Üflesem, þiir olacak bu dalgalý havada, Ýlham perisi, bugünde baþka sofrada...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temuçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.