-ruhumun oyuklarýnda kaybedilen
bir çocuk ilanýdýr bu-
yorgun þehirlerde
aðýrlanýrken baþ köþede piþmanlýklar
yazgýsýna küsen masallar
sancýlý takvimler
sessiz sedasýz gidenler
kanadý kýrýk serçeler
-belki hiç kimse bir yere ait deðil-
’dünyada en zengin yer mezarlýklar’
nefesim eskiyen zamanlarýn gri tonunda
gülüþüm yetim
ruhum gidilmeyen þehirlerin
penceresiz düþlerin güneþ görmeyen sokaklarýnda
-içreden içime baþlarken göç
yýldýzlar dökülüyor ceplerimden-
d ipsiz bir kuyuda saðýr
bir o kadar da aðýrým kendime
naftalin kokulu bu hüzün ne bitesi ne çekilesi
ne yana dönsem kendime çarpan
halden anlamaz saatler
içimde düne çýkan yollarda hep paslý keder
vakit son deminde.
sükûtun h iç makamýnda
mezarlarla barýþ imzaladýðým günde bir þiir düþerken ellerime
ötesi geçmeyen yara berisi gitmeyen iz.
söyle çocuk
kundakla kefen arasý sýnanýrken sabýr
-hangi lisan acýlarý tercüme eder-