Ölüme Serenat

-pencerene pembe bir ufuk býrakýyorum-


sorsalar sana kalabalýk cadde
bana sorsan yalnýz
sen bugünden yarýnlarda
ben dünlerin baðbozumu düþlerinde

yaþamak dediðin
ýslak g-özünü koyup cebine
dalga geçebilmek deli rüzgarla
kahpe zaman hep önünde koþarken
yeni yetme gibi dayamak göðsünü aþka

’ben
sadece yalnýzým
hepsi bu
bu kadar yalýn, çýplak, basit
ve
hepiniz kadar’

aðzýmda aðlak bir kaç tutam hayal
aþk uzak
iki gözüm kadar

an kara
uykunun ölüme soyunan son demi

kapanmamýþ yaralarýn k-ederini
yarým kalmýþ her katrenin kýyýsýna ekip

-ben gidiyorum çocuk
tüm þiirler sana emanet-

Seslendirme : Olgun ONUR
Nezaketi ve emeði için kendilerine;

Þiiri güne taþýmaya deðer bulan ’Seçki Kurulu’na ve zaman ayýrýp gönül sayfamý ziyaret eden yüreklere;

Çok teþekkür ederim.
Saygýyla...



Sosyal Medyada Paylaşın:

sera. Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ölüme Serenat III Heyula NOSTALJİ... T an K aralığında NOKTA Ölüme Serenat II Ölüme Serenat BARIŞ Seramcan S/us Düşlerim Konuşuyor...