anne yüreðim yaðmurlu
S ona yaklaþýlan nöbet vakti
kaç var sabaha
bilmiyorum!
þiirin göðüs ucuna asýlýrken
kýrlangýç kanadýnda gam
nasýlsýn diyecek olursan
sorma sakýn...
þair diyorlar bana
deðilim!
hadi bir þiir yaz deseniz
iki gözüm ankaraya aksýn ki
düþleri kurumuþ bir ömürde
iç sesimin buruk rüzgarlarý
haziranýn onbeþinde son/baharý
kar düþmüþ umutlarý
beyazýn siyaha dönüþtüðü
ölülerle dolu bir yaþamý anlatýr
size.
ah be çocuk
bilmiyorlar!
ense kökümde kurþuni sýzýlar
yakmýþým kaðýttan gemileri
yok öyle cebimde taþýdýðým
cinnet gibi korkularým
sabrýn membasýnda
bir tek korktuðum cehennem.
bilmiyorsunuz!
öksüz kalan keþkeler kervanýnda
baðdaþ kurup oturmuþ iliklerime aðrý
alfabenin cephanesine düþerken harfler
aðlayan yarýmýn asfaltýnda, ateþi içer þiirlerim...
ben biliyorum
biliyorum baba!
çýrpýna çýrpýna ezber ettiðim ölümlü yaþama tutunurken
-bir gün üstüne bastýðýmýz çimenler üzerimizde çýkacak-