-tükenmiþ ömürlerde
kaybolmuþ gemilere benzeyen bizler
kalabalýk þehirlerde birlikte ama ýssýz ve yalnýz ne çok tek baþýna kiþileriz-
hüznün seyr-ü seferinde
kundakla kefen arasý yolculukta
hýzla geçen zamanýn en beceriksiz tanýðýyým.
gönlü kararýnca insanýn nereye baksa karanlýk(ðý) görür.
kýrýlgan mevsimlerdeki anýlar zorba gibi yüklenirken omuzlara
dön mavi dünya dön
biz gidelim
hadi
uzaklara gidelim...
yaþamýn enkazýnda kalmýþ masumiyetin izini süre süre
ömrün kýyýsýna ç’ekilmiþ sevdayý çaðýra çaðýra
yeni yetmelerin terleyen býyýklarýnda öykülerin yazýldýðý
umut türküsünün bitmediði koþulsuz sevgilere
yarýnlara ertelenen düþlere gidelim
kýrýk kanatlara yüklü can kesiði bir ömürde
solumuza düþen son demde bir yýldýz daha kayarken
sararmýþ sayfalarda yitirilenlere
çoðaldýðýný sandýðýn azalmalara gidelim...
gidelim!
gülüþü yitik þu hayatta
yüreðimizin karanlýðýna gömüp tüm sesleri
çürüyen cesetlerin aðýtlarýnda
aðlayan þehirleri býrakýp ardýmýzda
içimizde yýkýlan köprülerdeki hayal e(te) sarýlýp
insanlýðýmýzdan utanmadan
yaþlanmanýn sanatlaþtýðý bir dünyaya
hayat yaþansýn diye vardýr diye diye gidelim.
þiþþt!
susalým lütfen
þiirin göðsüne yaslayýp baþýmý(zý)
bir çocuk gamzesinin b eþiðinde
uyumaya
gidiyoru(m)z
-toplayýn harflerinizi biraz sessizlik-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.