kekik kokan haziran akþamýnda bin cümle geçerken üstümden alaþaðý olmuþum
bilir misiniz yýllar var ki güneþ uðramýyor bu þehre taþlarýn omzunda hüzün hüznün girdabýnda eser rüzgar
vakit tenha yalnýzlýðýn soysuz bir düþ vakti aralamýþým perdeyi düþmüþüm hatýralarýn peþine yýllarýn hüznü bulaþmýþ eski bir fotoðrafý basýp baðrýma koymuþum kalbimin üstüne týpký bir heykel gibi taþ kesilmiþim vurmuþum firari uykularý alnýnýn çatýsýndan bozup aðzýmý sövmüþüm bin kez kadere...
toprak kokan þu ömürde cam kýrýklarý gibiyim
sustum! sustum hayat sana en çok da aþka...
karanlýk bir rüyadan uyansam olacak belki sabah dinmiyor uðultular özümde ölüm dörtnala koþuyor içimde
bahar nemsiz olur mu baba?
tanrým söyle üþür mü ölüler de?
ah be çocuk kapkara dizelere rengarenk kalemlerle yazý yazýlmýyor ki sýkýþan harfler arasýna hep ölüm sýzýyor hergün daha çok in(ley)erek yaklaþýrken azrail’in soðuk nefesine üþüyorum
-hadi bana maviyi anlat çocuk-
Seslendirme: Olgun ONUR Kendilerine nezaketi ve emeði için çok teþekkür ederim. Saygýyla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sera. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.