Bir Devran
Yürüdüm yalnýz sokaklarda,
Ýþitmedim, gökler kasýp kavrulsa da;
Ayak sesim dahi výz gelir ,
Týngýrdattýðýnýz saz bana hoþ gelir.
Çýktým daðlara, el verdim bulutlara
Süzüldü bakýþlar ufuktan, arþa;
Kýnýndan sýyrýlan kýp kýzýl güneþ,
Doðacak, uzun gecenin sabahýnda.
Sordum yolcudan, hancýya;
Nerdedir, ne yapar ýssýz, sessiz?
Gözler bakar da görmez,
Gönülde ölenin selasý verilmez.
Faraza dökülüyorsa yapraklar,
Bir devran yol aþar karýncalar.
Çiðnenecek tek ot býrakmadým,
Köpük, köpük bulutlarda da bir iz bulamadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.