O bana tanrýnýn bir eþi görünür, Mümkünse tanrýlardan da üstün görünür. Karþýna geçip oturduðumda, Sen tatlý tatlý gülümserken Sýk sýk seni seyreder ve dinlerim. O zaman kendimden geçerim; Çünkü seni görünce Lesbia, Derhal aðzýmda sesim kesilir, dilim tutulur. Ýnce bir alev tenimde kaynar, Ýçten bir uðultu kulaklarýmý çýnlatýr, Gözlerime gecenin karanlýðý çöker. Ýþsizlik Catullus seni hasta ediyor, O yüzden taþkýnlýklar, pek çok aþýrýlýklar ediyorsun. Ýþsizlik geçmiþte Krallarýn da, mâmur þehirlerin de Mahvýna sebep olmuþtur.
Catullus. MÖ. 87-54 Çev.Sunar Yazýcýoðlu
- Ille mi par esse deo videtur, ille, si fas est, superare divos, qui sedens adversus identidem te spectat et audit dulce ridentem, misero quod omnis eripit sensus mihi: nam simul te, Lesbia, aspexi, nihil est super mi vocis in ore, lingua sed torpet, tenuis sub artus flamma demanat, sonitu suopte tintinant aures, gemina teguntur lumina nocte. Otium, Catulle, tibi molestum est: otio exsultas nimiumque gestis: otium et reges prius et beatas perdidit urbes.
Catullus. MÖ. 87-54
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.