öyle korunaksýz açýktaydým demek
ilk bakýþýn vurdu ilk gençlik yýlýnda
elimden daha düþmemiþti naylon bebeðim
fýrfýrlý elbiseler dikiyordum
çocukça bir gülüþ çiziyordum
kadýnsý dudaðýna
hani eskiler derlerdi çocuðuna
daha belediðim belekle duruyorsun
öyle bir zamanda gözlerimde papatya
iki örgülü saçým aðzýmda sakýzla
sana açtým kapýyý
bakýþýndaki þaþkýnlýðý anlatamam
ve yeni yetme gençlerin hatýra defterinden fýrlayan
erosun kalpli okunu
attýn yüreðime
hiç te farkýnda deðildin
yeni baþlayan oyunun
küçük kalp þeklinde bir kolyen vardý
düþlerdin içinde benim resmimi
belkide öyle hayal ederdim
çocukluk iþte
þimdiki aklýma uymuyor
bir bakýþ vurur mu þimdi
gelecekte yaþayacaðým bütün günleri
yeter mi içimde renk renk çiçekler açmasý
soðuk bir sonbaharda
ellerimi ýsýtmasý
bir bakýþýn
ölü bakýþlar dolaþýyor rüyalarýmda
çoktan öldürdüðün bakýþlar
düþlerde kal diyorum
en vurucu bakýþa
düþlerde kal!..
15. 11. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.