AŞKI

ruhun kraliçe dedi, evet dedim
yüzüme alayla baktý
dereden karþýya taþlarýna basarak geçtim
orada mýsýr közledim kara taþlý ocakta çay demledim
suretimde baþka insanlar gezindi
her haltý yedi her zaman yitik insanlar, yoktu
cehennemin dibi varsa eðer, oradaydý
bilmem kaç ýþýksýz tünelden geçilirdi ona
kaç sallantýlý köprüden
kalbime kral olamazdý


neden yok olan bir þeyi yazarým
ayrýca bu da bir soru iþareti
olmayan bir sevdanýn salýncaðýnda sallanýrým
gönlüm bazen ona hizmetçi bile olur
býrakýr kraliçeliði tahtý
ya derim, sümüklü bir oðlan o
daha annesini bile sevmeyi bilmeyen
belki de bir kalas babasýnýn düzeltmeye çalýþtýðý
neden þiirime sokarým gülüþünü
bir kez elimi tutsa
mest olurum!..

içinden zor çýkýlan benim
benim galiba tüneli aydýnlatmayan
bir kiþiye bürümüþüm aþký
onda seviyorum..


31. 08. 2016 / Nazik Gülünay


Sosyal Medyada Paylaşın: