hep sonraya çekti adýmlarým düþlerim adam akýllý siyah oysa içimde çocuk sesleniþleri utanýrým terk demem geceye onlar yeryüzünde çýplak ve ýslak
bir ben miyim kayýp bu serzeniþte
bozkýrlarýn tepelere uðuldamasý gibi bu bu isyan ve bu terk ediliþ ve kuru tenimden damarlarýma çekiliþ
ara sýra uðrar iklimler göz aralýðý içimin cýlýz renklerine sýzarým ayýklarken sabahý
düþerim düþerim sazlýklar boyu ufuk olabildiðince uzak nehirler ýslanýr parmak uçlarýmda içimin sýzýsýnda hep sen telaþý ve avuçladýðým çocuk bakýþlarý
bir sana sustum ve bir sana haykýrdým oysa
ayýr þimdi bizi ayýrabilirsen hücrelerinden bir çoðul yalnýzlýkla geldim kapýna içinin en aciz sularýna ve kalbinin orta yerine döþedim yalnýzlýðýmý
bir ben bir sen bir de çocuk telaþlarý
Beliz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.