gül kurusu misali geçiyor hayat þimdi bir þarký mýrýldanmak isterdim lakin yutkunur aðýzda sözler ve her durak arasýndan süzülür yalnýzlýk oysa mahþer yeri yine bu sokak, bu caddeler.. düþtü ardýma kapý önü sohbetleri karýþtý karanlýða çocuk gözler taze kýnasý kurudu gelinlerin sorarým nerede bu yiðitler.. sanki alay ediyor benimle söken þafak geceye yazýldý þimdi aðaran düþler artýk bekleme bizi hayat yorulursun, seninde düþer yüzün gölgene kahrolursun...
Beliz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.