nereye dönsem nar nereye sýðýnsam kehribar bir yalnýzlýk dört baþý mahmur taylarýn su yalnýzlýðý mý bu bu avuçlarýma iliklenen yaþam soyuluyor kabuklarýndan
biliyorum köþelere sýðmadý büyük gözler insan yanaþmadý anlamsýzlýðýna gök kubbeyi deldiler de kör karanlýkta el uzatamadýlar ýþýða
ve yokluklarý kadar gevezeydiler baþ aðrýlarý bahaneydi hep onlar ki var olmayý hazmedemediler
oysa bir adým ötemde mum ýþýðý üflesem bir nefes sönecekler
deðmez dedim bu aðrýda deðmez
þimdi okyanuslar taþýrdý gölgelerini kirpiklerinde bir avuç nilüfer
Beliz Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.