Şehadet Mevsimi

hadi kalk Murat
iki yanýna düþen kollarýný boynuma dola
çoban menekþem ak sütüm
Anadolu’m kalk

kýrdýlar mý körpe kanatlarýný yoksa
kýydýlar mý sana oðlum
bak annen geldi baþucuna

uyan oðlum
sen uykulara kirpiklerini kapamadan

rüyanda babaný gör diye
kulaðýna aþkýmýzýn öykülerini fýsýldayayým

ah! Benim künyesi Kandil’de düþen evlatcýðým
yanýyor dehlizlerim Allah’ým
köz olup yüreðimden damarlarýma saçýlýyor

sen doðduðunda oðlum
nenen bulgur aþý kaynatýp
çifte kurban kesti
yedi düvele þan saldý

o yýl ekinler baþaklarýný taþýyamadý
borçlarýmýzý silip süpürdük
senin nur saçan bereketinle

hele akýtan damýn
teneke çatýsýný yenileyince

nasýl sevinmiþti
Kýbrýs Gazisi hasta yataðýnda yatan deden

tek umuduydun sen
evlat acýsýyla kavrulan Hakký Çavuþ’un
tek tesellisiydin

hani kýnalý öküzü satýnca
sana bisiklet alýp
sen uyurken baþucuna koyuþu yok mu

ah oðul ah kuzum Murat’ým
uyan oðlum gözlerini aç

yummasana gözlerini anacýðýna yiðidim
benim Yüksekova’da þahadete yükselen kartalým...

cennet kokulum dað kekliðim
zeytin gözlüm katýksýz aþým

söyle annene!
bu sirenler kimi haykýrýyor Murat!
Zeynep’imin duvaðýna
al kanlarýn mý sýçradý oðlum

çatlasýn seni taþýyamayan
musalla taþý hýrsýndan

kanasýn yarým kalan damat týraþýnda
gül yüzünden akan katreleri usturalarýn

kanýmýn son damlasý aksýn ey oðul
þahadet þerbetini içtiðin yerlere
oy benim kara yazmalý gençliðim
umudum soldu omuzlarda gidiyor

gelinimin siyah saçlarýna
gelincik yerine kan yaðýyor
tutuþuyor hicazý minarelerin
pýhtý olup secdelere dökülüyor

yanýyor öksüz sularda nar çiçeklerinin
gruptan damlayan meneviþleri

ana yüreðim bu acýya dayanmýyor
kopuyor baðlarý

yedi veren göðsünden semalarýmýn
beni alýp sýðmadým tabutlara koyuyor

nur yüzlüm peltek dillim
kavrulan kalbimin
can çekiþen çýrpýnýþlarýna emekle yine
anni anni diye sarýl eteklerime

bu gece gelin alayýn kalkýyor
yakamoz çýðlýklarýndan oðlum
göðüs tüyleri
henüz tazelemiþ yamaným

yoksa kara topraklarla mý kýydýn
gönül nikâhýný oðlum

kanlý üniformalarýnla tahtalara mý
koyacaksýn yoksa o güzel baþýný..
ah !benim kefen tanýmayan erim

sen sakýn korkma üþüme sakýn
koynuma alacaðým yine seni

sobanýn üzerinde kaynarken nenenin tarhanasý
ninniler söyleyeceðim yine sana
bizim ellerden

baban kucaðýný açmýþ
bizi beklerken mavi çatýlý evimizde

güvercinler havalanmadan
ahþap vernikli penceremizden

sonsuz huzura dalmadan
sancýyan sinemden henüz

susacak sirenler! Susacak oðlum
þahadet mevsimine doðarken usulca þafak
ikimizi birden susacak...




Sosyal Medyada Paylaşın: