Uyku arasý bir gerçeðin
Sabaha vuran saatlerinde
Eþiksiz geçtim gözlerinin köprüsünden.
Geçmiþimden arta kalanlardan bihaber
Göðüs hizamýn zifiri boþluðundan kýsýldý içim.
Yüreðimde yaþayamadýklarýmýn
A ð r ý l a r ý.
Cehennemin hizasýna uzanan tövbesiz týrnaklarým
Giyotin sesinden içime emzirdiklerim
Kapý altýndan yoklar durur.
Duvarlarýn sendelenmiþ bakýþlarýnda
Önüme düþer bana karýþan her salya.
Gökyüzüne uzanan ayakuçlarýmýn
Ve þehvetine kapýlmýþ ruh sapýklarýnýn
Üzerine yazýlmaktan küskün gölgem.
Beni saçlarýnýn uçlarýndan ittiðin günden beridir
Kimseye deðmez dudaklarým…
Dünden öte
Gözlerimin dipsiz kuyularýnda aðlamaya tescilli cümlelerim
Ýçimden giden binlercesini kaldýrýp atýyorum
Can havli vuruþlarýmýn serkeþ hallerinden
Ve topraða düþen ahvalini tanýmazsýn s e n!
Ben iyi biliyorum.
Dilaltý karanlýðýnýn tadýný anýmsarken dudaklarýmda
Kaç defa vurulmuþtu gözlerim (?)
Kimseler saymazdý ve en çok benim ödüm kopmazdý.
S u s m a y ý n
Ýniltileri yaþarken karýn boþluklarýmda
Daha kaç defa gebe kalýnmalý
A n l a t ý n, gündüzümden düþen anýlara.
Her þey yalandý oysa
Ve en çok cadýlar beklemezdi sabahlarý
Sonra kaldýrým taþlarýnda üþümezdi parmak uçlarým
Ki en çok sen yakasýndan tanýyamadýðým
Ah çekerdin
Gözlerin tavanda, ayaklarýn ters düz býrakýlýrken.
Gitmemeliydi yüreðin
Bunca - hoþça kal’a sýðmamalýydý ellerin
E l l e r i n diyorum sevdiðim
Ben onlar olmadan yolumu bulamýyorum.
Ýçimin dehlizinde beynimden bir þeyler eksilip gidiyor
Birkaç günüm kaldý bilmiyorsun
Unuttuðum þiirlerimin adýný sen koy
Ben seni unutmak istemiyorum
Anlamýyorsun!
Taþ duvarlara baka baka susuyor gözlerim
Dudaklarým kenetleniyor þimdi ardýmda
Uçurum kokan insanlarýn avuçlarýnda
Sayýlmayý bekleyen yaðmurlara
Prangalanmýþ ayrýlýk kusuyorum
Anlýyor musun?
S e n dedikçe içim Þeytan uðrayýp gidiyor…
- Ýnan ölüm olsan uyma(zdý)m sana.
Zên. //YirmiÝkiTemmuz2016