Divane

Bir âsinin sessiz çýðlýydý
Ceddim topraða dahi küsüþüm
Her biçarenin kaderi böyle olsa gerek
Hiç dinmek bilmedi  gitti
Ýçten içe sarýp sarmalayan elemlerle
Amansýz çýrpýnýþým
Merhem diye kanayan yaralarýma sürülen
Bir tutam tuz
Ve bir yudum zakkum
Bundanmýþ iþte gecelerce inleyiþim
Savrulan bir ben deðilim
Þuur fýrtýnada kayýp
Kalp en onulmaz zelzelede darmadaðýn
Meðer viranelerle çevrilmiþim
Güneþ kabuðuna çekilmiþ
Dolunay küs bu gece bana
O yüzden maðrur sokak lambasýna esirim
Lambalar ýþýðýn  cimrisi
Pes dedirtircesine bir vaziyet
Bu sessizlikte hiçlikten þikayet ediþim
Zamanlar birbiri ardýnca koltuk kapmada
Þimdi ahirin merhametsiz katili
Ýstikbaldir sahip olamasam da
Ümitvar þekilde bel baðlayýþým
Gönül amansýz bir uykunun derdinde
Ayaklarý kanatan gönlün cam kýrýklarý
Kuþlar tüner gözlerimin kovuklarýna
Ve o kuþlardýr ki devþirme hayatý taklit ediþim
Yorgun gecenin düðümlü kurþunî þafaðýnda
Daðlardan güneþin gülümseyiþini gördüm
Dostluk eli deðilse de her bir huzme
Bir hayale tutularak avundum durdum
Her cürmün sebebi ben deðilim ki
Koy kendini bu divanenin yerine
Sebeplerdir beni alýp götüren
Zemheriden bahara diyar diyar gezdiren
Sýrlarýn sýrrýna ermek için çýrpýnýþým



Sosyal Medyada Paylaşın: