uzun zaman oldu sana seslenmeyeli
desem de inanma
varlýk içinde yokluk
yokluk içinde varlýðýn yaþandýðý
bir garip hezeyan zaman dediðin
gözlerinde cennetin tutuþtuðu günlerden
dilinden katran akan günlere
çok evrim geçirdi yüreðimiz
bir yeþilçam filminden fazlasý deðil
pembe pancurlu hayaller
okyanus dalgalý seviler
artýk ne ben gitmekten söz ediyorum
ne sen gölge kalýþýna
bahaneler üretiyorsun
bazen;
bir ömür böyle geçer mi diyordum ya
geçti...
’yolun sonu görünüyor’ diyor ya usta
öyle iþte...
muallak da yaþanýyormuþ
muþ yani...
ben hala alýþamadým çünkü
adýmlarým ne sana doðru
ne sona doðru..
içimde hala müphem bir nokta
belki diyor belki..bekle umutla
sonra o nokta devasa bir güneþ oluyor
her yer ýþýk her yer aydýnlýk
saniyeler saliseler sürse de
daðýlýyor karanlýk...
yine mi þiirleþtin deme
derdim þiir yazmak deðil zaten
öylesine dertleþiyorum kendimle
yoksa her gün yüzlerce canýn
henüz yaþayamadan
ölümü tattýðý bir dünyada
duygusal serzeniþler benim neyime...
hani yine de bir umut
yüreðinle baksaydýn gözlerime
deðiþtirebilirdik her þeyi seninle...
13temmuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.