’Bildiðim, sen ve ben ve mai deniz
Ve bu akþam ki eyliyor tehziz
Bende evtar-ý hüzn ü ilhamý
Uzak
Ve mai gölgeli bir beldeden cüda kalarak
Bu nefy ü hicre müebbed bu yerde mahkumuz...’
ölü baharlar ülkesinden
selam götür sevgili
mai ölümler diyarýna
sýrtýnda sevda yükü
kanatlarýnda kurþun aðýrlýðý
yüreðin parça tesirli bomba
buruk kýrýk darmadaðýnýk
bakýþlarýn sonsuza asýlý
uçmayý unutmuþ martý hüznünde
bir avuç deniz getir sevgili
biraz nehir biraz yaðmur
ibrahimin gül kokulu topraklarýnda
nemrutlarýn çýkardýðý yangýný
söndürecek umuduyla
ümitvar bir karýnca temennisi
ve orman buðulu gözlerinin tesellisi
dicleye damla damla düþünce
yeniden dirilecek zaman
yokluðunda gölgelenen tanýyla
kýraç topraklar ülkesinden
selam götür sevgili
zevk ü sefaya meze olmuþ
solgun lâleler diyarýna
her gün azar azar öldüðünü görse de
gördüðünü inkar adýna
kendi varlýðýný bile yok sayan
ve bu yüzden her aný ziyan
ölümlüye ölümü öðretmek adýna
bir tutam yeþil getir sevgili
biraz haki biraz turkuvaz
sýrça köþklerinde altýn kalemleriyle
ruhu okþayan þiirler
ve hayat karartan kaderler yazan
ve sonra timsah gözyaþlarýyla
kendi gölgelerine mezarlar kazan
sahte renklere inat
çölleþen coðrafyamýzda
sen ve ben ve mavi ve yeþil
ve...
bekleyelim sevgili
belkiler umutlara
umutlar gerçeklere dönüþünceye dek..
5nisan