þair deðilim ki ben
ne yazmalý bilmem þimdi
sadece farklý bir pencereden
görmek istedim kendimi
her ne kadar ’insanýn tüm yollarý
yine kendine çýkar’ dese de bilge kiþi
acemi bir i mgenin çýrpýnýþý gibi kalbim
ha uçtu ha uçacak
kelimeler çiçek görmüþ kelebek
mýsralara ha kondu ha konacak
ilham, mevsimleri karýþtýrmýþ cemre sanki
ha düþtü ha düþecek
sonrasý belki uðurlu bir böcek
dünya çok hýzlý dönüyor
ayaðým kaysa hangi yýldýza tutunurdum acaba
ne önemi var ki
sonunda o da kayacak nasýlsa
var mýdýr kuralý kaidesi þiirin
yoksa duygu limiti yüksek
savruk cümleler mezarlýðý mýdýr
ya da en afili sözleri
hintlinin kavalýndan çýkan
müzik eþliðinde dansettirmek midir
bir öðreti midir þiir
dibe vurmuþ içsel, felsefi
ya da sosyolojik yargýlarý süsleyip
yeniden sunuma hazýrlayan
þimdi bunlarý düþünmek niye ki
tüm olumsuz gerçekliklere inat
þiir gibi yaþamak varken
/martýn ilk günü/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.