Sevilince...

Sevilince masumlaþýyor insan,
Kalbi gogus kafesine sitem ediyor,
Sanki özgürlüðünü kýsýtlayan oymuþ gibi...

Sevilince unutuyor insan,
Kendine verdiði tüm sözleri.
Kendine ihanet ediyor yani,
Tek düþmaný kendiymiþ gibi...

Sevilince korkuyor insan,
Bir rüyaya dalýyor,
Her an uyanacakmýþ gibi...

Sevilince susuyor insan.
Bende diyemiyor,
Sanki günahmýþ gibi...

Çünkü sevilmeye alýþkýn deðil insan,
Sevilmek hakký deðilmiþ gibi...

Rümeysa KOCAGÖZ




Sosyal Medyada Paylaşın: