Karakız
Bütün hücrelerim iþgal altýnda,
Ruhumu zindana koydun karakýz.
Savunmam geçersiz senin katýnda,
Ýdamlýk bir mahkum saydýn karakýz.
Ne sözümü duydun, ne kulak verdin,
Ok sürülmüþ yayý kalbime gerdin;
Canýma kast ettin, ne idi derdin,
Üçgünlük ömrüme kýydýn karakýz.
Ne vicdanýn özde, ne ruh bedende,
Duygular firarda, can bitmiþ tende;
Benlik duygularý yerleþmiþ gende,
Kibrin daðý aþtý, doydun karakýz.
Haksýzca bir zulmü yükledin bana,
Zehri yudumlattýn bak kana kana;
Bu yük çok aðýrdýr suçsuz insana,
Gözüme mil çekip oydun karakýz.
Ömrümce tatmadým böyle acýyý,
Ruhumda hissettim büyük sancýyý;
Sürüdün kalbimde, çektin çalýyý,
Etimi, kemikten soydun karakýz.
15 Haziran 2016 Mustafa USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.