Vatan, bayrak aþkýný, doldurdu sînesine, Bin kez tökezlese de, elbet doðrulur yine; Göðsündeki Îmân’ ý siper etti kendine, Vurulur mu sandýnýz, bre gafil sürüsü?
Çok þükür ki halkýmýz, daim özünü buldu, En zor denen zamanda, silkinerek doðruldu, Hep birlikte tek vücud, kenetlenip sur oldu, Yarýlýr mý sandýnýz, bre gafil sürüsü?
Son kaledir bu kale, teslim eder mi sandýn? Hayalinde mi gördün, düþlere mi aldandýn? Vatan nâmustur bizde, almaya mý uzandýn? Verilir mi sandýnýz, bre gafil sürüsü?
Sýrtlan kahpesi sarýp, baþlar ayýlmayýnca, Tarihdeki dersimiz tek tek sayýlmayýnca; Nöbetteki aslanýn sesi duyulmayýnca, Girilir mi sandýnýz, bre gafil sürüsü?
Nice þehit kanýyla, sulamýþýz her yeri, Sulandýkça yeþerir, ‘’Hakk Yolu’’ nun neferi; ‘’Cennet Vatan’’ Yurdumdan, bu milletin defteri, Dürülür mü sandýnýz, bre gafil sürüsü?
28 Temmuz 2016 Mustafa USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Halkın Şâiri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.